Izajasza 7

Izajasza 7

Znak dla Achaza

¹Za panowania Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, wyruszył Resin, król Aramu, wraz z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, na wojnę przeciw Jerozolimie; nie mógł jej jednak zdobyć.

²Domowi Dawida doniesiono, że Aram sprzymierzył się z Efraimem. Na tę wieść zadrżał on sam oraz cały jego lud, jak drżą drzewa w lesie, gdy uderzy w nie wiatr.[#7:2 Lub: Aram obozuje na [ziemi] Efraima .]

³Wtedy PAN polecił Izajaszowi: Wyjdź Achazowi naprzeciw, ty i twój syn Szear-Jaszub. Spotkacie się przy końcu kanału Górnego Stawu, na trakcie wiodącym na Pole Pilśniarza.[#7:3 , hbr. שְׁאָר יָשׁוּב (), czyli: reszta powróci .]

⁴Powiedz mu tak: Uważaj, lecz bądź spokojny. Nie bój się. Niech twoje serce nie truchleje z powodu tych dwóch niedopałków dymiących głowni, bo tylko tak można określić gniew Resina z Aramem i gniew syna Remaliasza.

⁵Aram, Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie złowrogi plan. Uzgodnili:

⁶Wyruszmy na Judę, zastraszmy ją, podzielmy ją między siebie i ustanówmy w niej królem syna Tabala.

⁷Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN :

To się nie stanie i tak nie będzie!

⁸Otóż stolicą Aramu jest Damaszek,

a głową Damaszku Resin.

Jeszcze sześćdziesiąt pięć lat,

a Efraim, rozbity, przestanie być ludem.

⁹Stolicą zaś Efraima jest Samaria,

a głową Samarii syn Remaliasza.

Jeśli nie uwierzycie,

nie ostaniecie się!

¹⁰Ponadto PAN powiedział do Achaza:

¹¹Proś dla siebie o znak od PANA , twego Boga, choćby miał być tak głęboko jak w krainie umarłych albo przeciwnie, gdzieś wysoko!

¹²Achaz jednak odpowiedział: Nie będę PANA o to prosił. Nie chcę wystawiać Go na próbę.

¹³Wówczas Izajasz oświadczył:

Słuchajcie, domu Dawida:

Czy mało wam, że uprzykrzacie się ludziom?

Musicie uprzykrzać się też Bogu?

¹⁴Dlatego sam Pan da wam znak:

oto panna pocznie i urodzi syna,

i da mu na imię Immanuel.

¹⁵Twaróg i miód będzie jadł,

aż nauczy się

odrzucać zło i wybierać dobro.

¹⁶Bo zanim chłopiec nauczy się[#7:16 Być może: ten chłopiec , czyli Szear-Jaszub (?).]

odrzucać zło, a wybierać dobro,

ziemie, przed których obu królami drżysz,

zostaną spustoszone.

¹⁷PAN sprowadzi na ciebie i na twój lud

oraz na dom twojego ojca

dni, jakich nie było od czasów,

gdy Efraim odpadł od Judy —

sprowadzi króla Asyrii!

¹⁸W tym dniu

gwizdnie PAN na muchę

z Egiptu, znad odnóg Nilu,

oraz na pszczołę z Asyrii,

¹⁹a te przylecą i obsiądą

rzeczne jary i skalne

urwiska,

cierniste krzaki

i wszystkie wodopoje.

²⁰W tym dniu ogoli Pan

brzytwą wynajętą za Eufratem,

to jest ręką króla Asyrii,

głowę i włos na nogach,

a także zarost na brodzie.

²¹W tym dniu każdy będzie hodował

jałówkę i dwie owce.

²²Dzięki obfitości mleka

żywić się będzie twarogiem!

Tak, twaróg i miód będzie jadł

każdy, kto uchowa się w tej ziemi.

²³W tym dniu wszędzie,

gdzie rosło niegdyś

tysiąc krzewów winnych

w cenie tysiąca srebrników,

będzie rósł cierń oraz oset.

²⁴Chodzić tam będą z łukiem i strzałami,

bo cierń i oset porośnie całą ziemię.

²⁵Również na góry uprawiane wcześniej motyką

nikt nie przyjdzie z obawy przed cierniem i ostem.

Staną się one wygonem dla bydła,

deptać je będą owce.