The chat will start when you send the first message.
1Na pogórzu Efraima mieszkał pewien człowiek. Miał na imię Micheasz.[#17:1 , hbr. מִיכָיְהוּ (), czyli: kto jest jak .]
2Pewnego razu powiedział on do swojej matki: Pamiętasz te tysiąc sto sykli srebra, które ci zabrano, a ty to w mojej obecności obłożyłaś klątwą? To srebro jest u mnie. To ja je wziąłem. Matka na to: Niech mój syn będzie błogosławiony przez PANA ![#17:2 Tj. 13,2 kg.]
3Syn zwrócił matce tysiąc sto sykli srebra, a matka oświadczyła: Ze względu na mego syna postanowiłam poświęcić to srebro całkowicie PANU. Każę odlać z niego bożka. Powierzam je teraz tobie.
4Gdy syn zwrócił srebro swojej matce, odważyła ona z niego dwieście sykli, przekazała odlewnikowi, a ten sporządził z niego bożka, który potem stanął w domu Micheasza.[#17:4 Tj. 2,4 kg.]
5Micheasz miał więc u siebie dom Boży. Sporządził do tego efod i terafy, a jednemu ze swoich synów powierzył obowiązki kapłana.[#17:5 , hbr. תְּרָפִים, bożki domowe .]
6W tych dniach nie było króla w Izraelu i każdy robił to, co uznał w swoich oczach za słuszne.
7Z kolei w Betlejem, w Judzie, mieście plemienia Judy, też mieszkał pewien człowiek. Był to młody Lewita. Mieszkał tam jako przychodzień.
8Któregoś dnia postanowił on opuścić Betlejem w Judzie i zamieszkać gdzie indziej. Wędrując z takim zamiarem, przybył na pogórze Efraima i dotarł do domu Micheasza.
9Skąd przybywasz? — zapytał Micheasz. Z Betlejem w Judzie — odpowiedział podróżny. — Jestem Lewitą i szukam dla siebie jakiegoś miejsca na mieszkanie.
10Wtedy Micheasz zaproponował: Zamieszkaj u mnie. Będziesz moim doradcą i kapłanem, a ja zapewnię ci dziesięć sykli srebra rocznie, odpowiednie szaty i słuszne wyżywienie.[#17:10 Lub: będziesz mi za ojca .; #17:10 Tj. 120 g.; #17:10 , hbr. לַיָּמִים, idiom: na dni .]
Lewita przystał na to.
11Zgodził się pozostać u Micheasza, a Micheasz traktował go, młodego skądinąd człowieka, jak jednego ze swoich synów.[#17:11 : w MT: u tego człowieka .]
12Micheasz powierzył Lewicie obowiązki kapłańskie, młody człowiek mieszkał więc u niego i był mu za kapłana.
13Micheasz był zadowolony: Teraz wiem, że PAN będzie mi szczęścił, kapłanem bowiem został u mnie Lewita!