Joba 34

Joba 34

Elihu: Mowa do mędrców

¹Elihu mówił dalej:

²Słuchajcie, mędrcy, moich słów,

nadstawcie uszu, wy, znawcy,

³bo ucho bada słowa,

jak podniebienie smakuje potrawy.

⁴Ustalmy sobie, co słuszne,

określmy między sobą, co dobre.

⁵Job stwierdził bowiem: Mam

rację,

to Bóg odmówił mi słuszności.

⁶Co do sądu nade mną, nie kłamię.

Nieuleczalna jest moja rana,

choć nie popełniłem

przestępstwa.

⁷Kto jest takim człowiekiem jak Job,

który pije szyderstwo jak wodę?

⁸Obraca się on w towarzystwie

złoczyńców

i zadaje się z ludźmi bezbożnymi.

⁹Bo powiedział: Człowiek nie ma

korzyści

z tego, że przyjaźni się z Bogiem.

¹⁰Dlatego posłuchajcie mnie,

rozumni:

Bóg jest daleki od niegodziwości,

Wszechmocnemu obca jest nieprawość.

¹¹Przeciwnie, On odpłaca człowiekowi

stosownie do jego uczynków,

spotyka człowieka to, co odpowiada

jego postępowaniu.

¹²Z całą pewnością Bóg nie dopuszcza się

niegodziwości,

Najwyższy nie wypacza prawa.

¹³Kto powierzył Mu ziemię?

Kto ustanowił Go nad całym

światem?

¹⁴Jeśliby tylko zechciał

i zabrał do siebie swego

ducha i tchnienie,

¹⁵to nie ocalałoby nic, co żyje,

a człowiek wróciłby do prochu.

¹⁶Jeśli więc jesteś rozsądny,

to posłuchaj,

nakłoń uszu do moich słów.

¹⁷Czy może rządzić ten, kto nienawidzi

prawa?

Czy chcesz potępić Sprawiedliwego

i pełnego mocy?

¹⁸Tego, który do króla może powiedzieć:

Niegodziwcze!

a do dostojników: Wy bezbożni?!

¹⁹Który nie okazuje względów książętom

i nie wyróżnia bogatego przed ubogim,

gdyż wszyscy oni są dziełem Jego rąk?

²⁰W jednej chwili umierają!

Nawet najznakomitszych o północy

może chwycić

śmiertelny skurcz.

Najmocniejszy może zginąć

bez udziału rąk ludzkich.

²¹Gdyż Jego oczy śledzą drogi

człowieka,

On widzi wszystkie jego kroki.

²²Nie ma takiej ciemności, nie ma

cienia śmierci,

w którym mógłby się ukryć złoczyńca.

²³Tak! Nie wyznaczono człowiekowi pory,

o której miałby się stawić przed Bogiem

na sąd.

²⁴On rozbija mocarzy nawet bez

przesłuchania,

a na ich miejsce ustanawia innych.

²⁵Dlatego, że zna ich czyny,

obala ich w nocy — i są

zdruzgotani.

²⁶Za ich bezbożność potrafi

wysmagać ich w miejscu

publicznym,

²⁷za to, że odstąpili od kroczenia

za Nim

i na żadne Jego drogi nie zważali.

²⁸Z ich sprawą doszedł do Niego

krzyk biednych —

i On krzyk ubogich usłyszał.

²⁹Gdy nie podejmuje działania,

kto Go potępi?

A gdy zakrywa oblicze,

kto Go zobaczy —

zarówno wtedy, gdy chodzi o naród,

jak i o człowieka?

³⁰On dba o to, by nie królował

człowiek bezbożny

i nie stanowił pułapki dla ludu.

³¹Owszem, powiedz do Boga:

Zbłądziłem, już nie postąpię

niewłaściwie.

³²Ty mnie poucz w tym, czego

ja nie widzę.

Jeśli popełniłem nieprawość, więcej

jej nie popełnię.

³³Czy On ma ci odpłacić według tego,

co ty uważasz za słuszne?

Bo odrzuciłeś to, co stosowne

według Niego —

tak, ty masz wybrać, a nie ja!

Powiedz zatem, jakie masz zdanie.

³⁴Ludzie rozumni powiedzą mi

i przyzna każdy mądry,

który mnie słucha:

³⁵Job przemawia niemądrze,

jego słowa są nierozważne.

³⁶Oby Job nie przestał być

doświadczany

za odpowiedzi właściwe ludziom

niegodziwym!

³⁷Gdyż do swojego grzechu dodaje

nieprawość,

okazuje wśród nas lekceważenie

i mnoży swoje słowa przed Bogiem.