Joba 39

Joba 39

¹Czy znasz porę, gdy rodzą

kozice górskie?

Czy pilnujesz czasu

rodzenia łań?

²Czy ty wyliczasz miesiące ich

ciąży

i ustalasz im datę porodu?

³Same przykucają, wydają na świat

potomstwo

i pozbywają się swoich bólów.

⁴Ich młode wzmacniają się, rosną

na otwartych

przestrzeniach,

potem odchodzą i już do nich

nie wracają.

⁵Kto wypuścił dzikiego osła

i kto rozwiązał jego pęta —

⁶tego, któremu step przeznaczyłem

na dom

i słone miejsca na mieszkanie?

⁷Kpi sobie ze zgiełku miasta,

nie słyszy komend poganiacza.

⁸Przemierza góry za paszą,

tam szuka sobie zieleni.

⁹Czy zechce służyć ci bawół,[#39:9 Lub: antylopa .]

czy przenocuje u twego żłobu?

¹⁰Czy przywiążesz go sznurem

do pługa?

Czy zabronuje za tobą zagony?

¹¹Czy zdasz się na jego siłę

i zechcesz mu powierzyć plony?

¹²Czy zaufasz, że zwiezie twe snopy,

że dostarczy je na klepisko?

¹³Skrzydła strusicy trzepoczą,

lecz czy to skrzydła i pióra

bociana?

¹⁴Bo na ziemi znosi swe jaja

i wygrzewa je w piasku,

¹⁵zapomina, że je może zgnieść nogą

lub że zdeptać je może zwierzyna.

¹⁶Twardo postępuje z młodymi,

jakby nie należały

do niej,

nie boi się, że jej trud był daremny,

¹⁷gdyż Bóg pozbawił ją takiej

mądrości

i ograniczył jej rozum.

¹⁸Za to, gdy podniesie się do ucieczki,

szydzi z konia wraz z jego jeźdźcem!

¹⁹Czy to ty dajesz koniowi siłę?

Czy odziewasz w grzywę jego kark?

²⁰Czy na twój rozkaz skacze

jak szarańcza?

Siła jego rżenia budzi respekt!

²¹Drze kopytami ziemię, cieszy się

swoją siłą,

wybiega na spotkanie oręża!

²²Drwi z trwogi, nie ma w nim lęku,

nie ustępuje przed mieczem.

²³Kołczan na nim chrzęści,

błyszczy oszczep i dzida.

²⁴Z tętentem i w podnieceniu

pochłania odległości,

a na głos trąby nie ustoi spokojnie.

²⁵Ledwie zatrąbią, rży głośno,

z oddali wyczuwa bitwę,

rozkazy wodzów i sygnał do walki.

²⁶Czy mocą twojego rozumu

wzlatuje jastrząb

i chwyta w skrzydła wiatr

południowy?

²⁷Czy na twój rozkaz wznosi się orzeł

i zakłada swe gniazdo wysoko?

²⁸Mieszka na skale i tam nocuje —

na iglicach i graniach skalnych.

²⁹Stamtąd wypatruje żeru,

sięga wzrokiem daleko.

³⁰Jego młode chciwie piją krew,

zjawia się wszędzie, gdzie padają

zabici.