Joba 40

Joba 40

¹Następnie PAN skierował do Joba te słowa:

²Czy korektor Wszechmocnego

chce spierać się dalej?

Niech oskarżyciel Boga odpowie!

³Wtedy Job odezwał się do PANA :

⁴Cóż Ci odpowiem? Przecież

jestem niczym.

Swoją rękę kładę na ustach.

⁵Raz powiedziałem i już się

nie odezwę,

przemówiłem po raz drugi —

i już nie powtórzę.

⁶Wtedy PAN odpowiedział Jobowi wśród burzy:

⁷Przepasz jak mężczyzna swe biodra.

Będę ci zadawał pytania, a ty Mnie

pouczysz!

⁸Czy rzeczywiście chcesz podważać

mój sąd,

przeczyć Mi, by wykazać

swą rację?

⁹Czy masz taką siłę jak Bóg

i możesz głosem zagrzmieć jak On?

¹⁰Jeśli tak, to okaż swą wielkość[#40:10 Lub: przywdziej swój majestat .]

i wspaniałość,

zalśnij blaskiem i majestatem!

¹¹Wylej swój wezbrany gniew,

zauważ każdego pysznego i poniż go!

¹²Przyjrzyj się każdemu z nich i utrąć go,

zdepcz bezbożnych tam, gdzie się

panoszą!

¹³Pogrzeb ich wszystkich w prochu,

ukryj ich oblicza przed wzrokiem!

¹⁴Wtedy i Ja ci przyznam,

że twoja prawica jest w stanie

cię wybawić.

¹⁵Spójrz na bestię. Stworzyłem[#40:15 , hbr. בְּהֵמוֹת (), lub: ogromna bestia por. G; hipopotam (?); dinozaur (?).]

ją podobnie jak ciebie,

a żywi się trawą niczym bydlę.

¹⁶Zobacz jednak, jaką siłę ma w biodrach

i jaką moc w swoich mięśniach!

¹⁷Swój ogon wypręża jak cedr,

ścięgna ud ma mocno splecione,

¹⁸kości jak rury miedziane,

a członki jak drągi żelazne.

¹⁹Jest jednym z najciekawszych

Bożych dzieł,

jej Stwórca wyciągnął do niej

miecz.

²⁰Tak, góry dostarczają jej paszy,

miejsca, gdzie hasa zwierzyna.

²¹Wyleguje się pod krzewami lotosu,

w ukryciu trzciny i bagna.

²²Lotos osłania ją cieniem,

otaczają ją nadrzeczne wierzby.

²³Nie płoszy jej wzburzona rzeka;

zachowuje spokój, choćby Jordan

wpadł jej w paszczę.

²⁴Nie daje się jej łatwo złapać,

trudno jej nozdrza przekłuć

chwytakiem!

²⁵Albo czy wyciągniesz hakiem

Lewiatana?

Czy sznurem związałbyś mu język?

²⁶Czy przewlekłbyś mu linę przez

nozdrza

albo czy szczęki przebiłbyś ościeniem?

²⁷Czy korzyłby się on przed tobą

w licznych prośbach

lub przemawiał do ciebie uprzejmie?

²⁸Czy zawarłby z tobą przymierze,

aby być twoim sługą na zawsze?

²⁹Czy możesz pobawić się z nim

jak z ptaszkiem

lub uwiązać go niczym zabawkę

dla swych córek?

³⁰Czy handlują nim cechy rybackie?

Czy sprzedają go między kupców?

³¹Czy grotem podziurawisz mu skórę

lub harpunem rybackim głowę?

³²Połóż tylko na nim swą dłoń!

Chwila walki — i kolejnej

nie będzie.