Treny 5

Treny 5

Prośba o odnowę

¹Wspomnij, o PANIE , co się z nami stało!

Przyjrzyj się, zobacz naszą zniewagę.

²Nasze dziedzictwo przypadło obcym,

a nasze domy cudzoziemcom.

³Staliśmy się sierotami — bez ojca,

nasze matki są niczym wdowy.

⁴Naszą wodę pijemy za pieniądze,

z naszych drzew korzystamy odpłatnie.

⁵Gnano nas z jarzmem na karkach,[#5:5 Lub: Naszych gnębicieli mieliśmy tuż za plecami .]

brakowało nam sił, ale nie dano

nam spocząć.

⁶Do Egiptu wyciągaliśmy rękę

i do Asyrii, by móc najeść się chleba.

⁷Nasi ojcowie zgrzeszyli —

ich już nie ma,

a my dźwigamy ich winę.

⁸Rządzą nami niewolnicy,

nie ma kto nas wybawić z ich mocy.

⁹Zdobywamy chleb z narażeniem życia,[#5:9 Lub: żywność .]

bojąc się zbrojnych w miecze

na pustyni.

¹⁰Nasza skóra była rozpalona jak piec

z powodu głodowej gorączki.

¹¹Na Syjonie gwałcono kobiety

i w miastach Judy dziewice.

¹²Książęta byli wieszani ich rękami,

nie szanowano godności starszych.

¹³Młodzi nosili kamienie młyńskie,

a chłopcy potykali się pod ciężarem drewna.

¹⁴Starcy przestali bywać w bramach,

a młodzieńcy nie grają na strunach.

¹⁵W sercach zgasła nam radość,

taniec zmieniono nam w żałobę.

¹⁶Spadła nam z głowy korona,[#5:16 : może odnosić się do króla i do miasta, zob. Jr 13:18.]

biada nam — zgrzeszyliśmy!

¹⁷Dlatego serce nam choruje,

dlatego przygasło spojrzenie —

¹⁸że góra Syjon jest spustoszona,

biegają po niej szakale.

¹⁹Ty, PANIE , trwasz na wieki,

Twój tron — z pokolenia w pokolenie.

²⁰Dlaczego wciąż o nas zapominasz,

opuściłeś nas na tak długie lata?

²¹Zawróć nas, PANIE , do Ciebie, a wrócimy!

Przywróć nam dawne powodzenie!

²²Czy odrzuciłeś nas ostatecznie?[#5:22 Lub: Choć odrzuciłeś nas tak wyraźnie .]

Czy pogniewałeś się na nas aż tak bardzo?