The chat will start when you send the first message.
1Wówczas synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli swoje kadzielnice, umieścili w nich rozżarzone węgielki, a na węgielkach kadzidło. Ogień jednak, który złożyli PANU w ofierze, był ogniem obcym. Uczynili to, czego PAN nie nakazał.
2Wtedy buchnął sprzed Jego oblicza ogień i ogarnął ich tak, że zmarli przed obliczem PANA .
3Wtedy Mojżesz powiedział do Aarona: Oto, co oznajmia PAN :
Na tych, którzy są Mi bliscy, okazuje się
moja świętość,
a wobec całego ludu — moja chwała.
I Aaron zamilkł.
4Mojżesz zaś przywołał Miszaela i Elsafana, synów Uzziela, stryja Aarona, i powiedział do nich: Podejdźcie tutaj i wynieście waszych braci sprzed miejsca świętego na zewnątrz obozu.
5Podeszli więc i wynieśli ich, odzianych w ich własne tuniki, na zewnątrz obozu — tak, jak polecił Mojżesz.
6Potem Mojżesz zwrócił się do Aarona i do jego synów Eleazara i Itamara: Nie rozwichrzajcie włosów na swoich głowach i nie rozdzierajcie swoich szat, abyście i wy nie pomarli i aby On nie rozgniewał się na całe zgromadzenie. Wasi bracia, cały dom Izraela, mogą opłakiwać ten pożar, który wzniecił PAN .
7Nie odchodźcie od wejścia do namiotu spotkania, abyście i wy nie pomarli, ponieważ wciąż jest na was olejek, którym PAN polecił was namaścić. Postąpili zatem według słów Mojżesza.
8PAN natomiast przemówił do Aarona tymi słowy:
9Wina ani innego odurzającego napoju nie pij ani ty, ani twoi synowie, gdy będziecie wchodzili do namiotu spotkania, abyście nie pomarli. Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń,[#10:9 , hbr. שֵׁכָר (), tj. napoju alkoholowego uzyskiwanego ze zbóż, daktyli lub innych owoców; może oznaczać piwo jęczmienne; gr. , gr. σίκερα.]
10abyście umieli rozróżniać między tym, co święte, a tym, co pospolite, między tym, co nieczyste, a tym, co jest czyste,
11i abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które przekazał wam PAN za pośrednictwem Mojżesza.
12Mojżesz zaś zwrócił się do Aarona i jego pozostałych synów, Eleazara i Itamara: Weźcie ofiarę z pokarmów, która pozostała z wdzięcznych darów PANA , to jest przaśniki, i spożyjcie je obok ołtarza, bo ta ofiara jest największą świętością.
13Będziecie ją spożywali w miejscu świętym, ponieważ — jak mi powiedziano — jest ona tą częścią wdzięcznych darów PANA , która należy do ciebie i do twoich synów.
14Będziecie też — ty, twoi synowie i twoje córki — spożywali w miejscu czystym mostek ofiary kołysanej i łopatkę szczególnego daru. Te z kolei są twoją częścią i częścią twoich synów, przekazaną wam z rzeźnych ofiar pokoju składanych przez synów Izraela.[#10:14 , hbr. וּבְנֹתֶיךָ; wg G: twój dom , gr. καὶ ὁ οἶκός σου, hbr. וּבֵיתְךָ.; #10:14 ; wg G: świętym , gr. ἐν τόπῳ ἁγίῳ, zob. ww. 13 i 17.]
15Gdy łopatka szczególnego daru i mostek ofiary kołysanej wraz z tłuszczem wdzięcznych darów zostanie przyniesiony do złożenia przed PANEM w ofierze kołysanej, to następnie będą one należeć do ciebie i do twoich synów na mocy wieczystej ustawy — jak przykazał PAN .[#10:15 , hbr. וּלְבָנֶיךָ; wg PS: córek , hbr. וְלִבְנֹתֶיךָ; por. G: córek : καὶ ταῖς θυγατράσιν σου.; #10:15 G dodaje: Mojżeszowi .]
16Gdy potem Mojżesz pilnie szukał kozła ofiary za grzech, okazało się, że został on już spalony. Wtedy rozgniewał się na dwóch pozostałych synów Aarona, na Eleazara i Itamara.
17Dlaczego nie spożyliście — zapytał — ofiary za grzech w miejscu świętym? Jest ona przecież największą świętością! On dał ją wam, aby przez nią usuwać winę zgromadzenia i dokonywać za nich przebłagania przed PANEM .[#10:17 Lub: usunąć , hbr. לָשֵׂאת (), lub: zabrać, zgładzić ; wg G: zabrać, usunąć , gr. ἵνα ἀφέλητε τὴν ἁμαρτίαν τῆς συναγωγῆς.]
18Jej krwi nie wniesiono do wnętrza miejsca świętego! Należało ją spożyć w miejscu świętym, tak jak wam przykazałem.
19Wtedy Aaron odpowiedział Mojżeszowi: Ledwie dziś złożyli oni przed PANEM swoją ofiarę za grzech wraz z ofiarą całopalną, a spotyka mnie coś takiego! Gdybym spożył dziś ofiarę za grzech, czy byłoby to słuszne w oczach PANA ?
20Gdy Mojżesz usłyszał to wyjaśnienie, uznał, że jest ono słuszne.