Kapłańska 17

Kapłańska 17

Jedno miejsce dla składania ofiar

1PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:

2Przekaż Aaronowi i jego synom oraz wszystkim pozostałym synom Izraela: Oto, co poleca wam PAN :

3Jeśli ktokolwiek z domu Izraela zabije cielca, owcę albo kozę, w obozie lub poza obozem,[#17:3 G dodaje: lub cudzoziemiec, który zamieszkuje wśród was .]

4zamiast je przyprowadzić przed wejście do namiotu spotkania, aby tam, przed przybytkiem PANA , złożyć je jako dar dla PANA , to zostanie mu to poczytane za przelew krwi. Taki człowiek przelał krew i zostanie usunięty spośród swojego ludu.[#17:4 PS dodaje: aby przysposobić je na ofiarę całopalną lub ofiarę pokoju dla , dla zyskania sobie przychylności, na woń przyjemną, a złoży ją w ofierze na zewnątrz, lecz nie… , pod. G.; #17:4 Wg G: dusza ta , gr. ἡ ψυχὴ ἐκείνη.]

5Ma tak być dlatego, by synowie Izraela przyprowadzali swe rzeźne ofiary, które składają na polu, do PANA , przed wejście do namiotu spotkania, do kapłana, aby zarzynali je dla PANA jako ofiary pokoju.

6Wtedy kapłan skropi krwią ołtarz PANA , stojący u wejścia do namiotu spotkania, a tłuszcz spali na miłą woń dla PANA .

7Nie będą więc już więcej składali swoich rzeźnych ofiar dla bóstw koźlęcych, którym służąc dopuszczają się nierządu! Będzie to dla synów Izraela wieczystą ustawą dla wszystkich ich pokoleń.[#17:7 , hbr. לַשְּׂעִירִם (), lub: dla satyrów.]

8Powiedz im zatem: Jeśli ktokolwiek z domu Izraela lub spośród cudzoziemców, którzy mieszkają wśród nich, będzie składał ofiarę całopalną albo rzeźną,

9a nie przyprowadzi jej przed wejście do namiotu spotkania, aby ją złożyć PANU , to człowiek ten zostanie usunięty spośród swojego ludu.

Zakaz spożywania krwi

10Ponadto zwrócę się przeciw każdemu, czy to z domu Izraela, czy spośród cudzoziemców mieszkających wśród nich, kto by spożywał jakąkolwiek krew. Kogoś takiego odetnę od jego ludu,

11ponieważ dusza ciała ma siedlisko we krwi, a Ja dałem wam ją do składania na ołtarzu, w celu dokonywania przebłagania za wasze dusze, ponieważ to krew dokonuje przebłagania za duszę.

12Dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nikomu z was nie wolno spożywać krwi. Nie wolno jej spożywać także cudzoziemcom mieszkającym wśród was.

13Jeśli natomiast ktoś z Izraelitów lub z cudzoziemców mieszkających wśród nich upoluje jakieś zwierzę lub ptaka, których mięso wolno jeść, to niech spuści jego krew i przykryje ją ziemią.

14Gdyż duszą każdego ciała jest jego krew, ona jest w jego duszy; dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nie wolno wam spożywać krwi żadnej istoty, gdyż dusza wszelkiego ciała to jego krew — każdy, kto by ją spożywał, zostanie usunięty.[#17:14 Lub: Gdyż dusza wszelkiego ciała to jego krew, w jego duszy ona , hbr. כִּי־נֶפֶשׁ כָּל־בָּשָׂר דָּמוֹ בְנַפְשׁוֹ הוּא.; #17:14 G.]

15Każdy też, kto spożyłby mięso jakiejś padliny lub jakiegoś rozszarpanego zwierzęcia — czy to tubylec, czy cudzoziemiec — wypierze swoje szaty, umyje się w wodzie i będzie nieczysty aż do wieczora; potem będzie już czysty.

16A jeśli nie wypierze swoich szat i nie umyje się, będzie obciążony winą.

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018 Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Published by: Ewangeliczny Instytut Biblijny