The chat will start when you send the first message.
1PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
2Przykaż synom Izraela, że mają dostarczać ci oliwy z oliwek, czystej i pozyskiwanej przez ubijanie, do ciągłego podtrzymywania światła w lampach.[#24:2 Wg G: Mi.; #24:2 Tj. oliwę nietłoczoną; oliwa pozyskiwana przez ubijanie daje jaśniejsze światło i przy spalaniu nie dymi.]
3Na zewnątrz zasłony wiszącej przed skrzynią Świadectwa, w namiocie spotkania, ma o to dbać Aaron. Lampy mają palić się przed PANEM zawsze, od wieczora do rana. Jest to wieczysta ustawa dla waszych pokoleń.[#24:3 PS G MTᵐˢˢ dodają: i jego synowie .]
4Aaron ustawi te lampy na czystym świeczniku, aby świeciły przed PANEM nieustannie.[#24:4 Lub: (1) oczyszczonym ; (2) z czystego [złota] (?), zob. Wj 25:31.]
5Weźmiesz też najlepszej pszennej mąki i upieczesz z niej dwanaście bochenków, każdy bochenek z dwóch dziesiątych efy mąki.
6Następnie ułożysz je przed PANEM w dwóch rzędach, po sześć w rzędzie, na czystym stole.[#24:6 Lub: (1) oczyszczonym ; (2) pokrytym czystym [złotem] (?).]
7Na każdy rząd nałożysz też czystego kadzidła. W ten sposób będzie on chlebem przypomnienia, wdzięcznym darem dla PANA .
8Ten dar synów Izraela będzie się układało przed PANEM zawsze, w każdy szabat, na mocy wiecznego przymierza.
9Chleb ten będzie należał do Aarona i jego synów, a spożywać go będą w miejscu świętym, gdyż jest on dla nich największą świętością wśród wdzięcznych darów PANA , a także jest ich wieczystym przydziałem.
10Wtedy wśród Izraelitów wystąpił syn pewnej Izraelitki, który miał ojca Egipcjanina. Między tym synem a jakimś Izraelitą doszło w obozie do sporu.
11W czasie kłótni syn Izraelitki znieważył imię Boże — przeklął je. Przyprowadzono go więc do Mojżesza. Matka tego człowieka miała na imię Szelamit, a była córką Dibriego z plemienia Dan.
12Bluźniercę zatrzymano pod strażą do wyjaśnienia sprawy zgodnie z orzeczeniem PANA .
13Wówczas PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
14Wyprowadź bluźniercę na zewnątrz obozu i niech ci wszyscy, którzy słyszeli bluźnierstwo, położą swoje ręce na jego głowie. Następnie niech go ukamienuje całe zgromadzenie.
15Jednocześnie powiedz synom Izraela: Każdy, kto przeklnie swego Boga, poniesie karę za swój grzech.
16Kto zbluźni imieniu PANA , będzie musiał ponieść śmierć. Ukamienuje go nieodwołalnie całe zgromadzenie. Zarówno cudzoziemiec, jak i tubylec, za bluźnierstwo imieniu PANA poniosą śmierć.[#24:16 , za G.]
17Ten, kto zabije jakiegokolwiek człowieka, będzie musiał ponieść śmierć.[#24:17 Lub: duszę człowieka .]
18Kto zabije zwierzę, zapłaci za nie — życie za życie.[#24:18 Lub: duszę zwierzęcia .; #24:18 Lub: dusza za duszę .]
19Kto okaleczy człowieka, uczynią mu tak, jak on sam uczynił.
20Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb. Jaką zadał ranę, taką zadadzą jemu.
21Kto zabije zwierzę, ten zapłaci za nie, lecz kto zabije człowieka, ten poniesie śmierć.
22Jednemu prawu będzie u was podlegał cudzoziemiec i tubylec, gdyż Ja, PAN , jestem waszym Bogiem.
23Mojżesz oznajmił to zatem synom Izraela, a oni wyprowadzili bluźniercę poza obóz i tam ukamienowali. Izraelici postąpili tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.