The chat will start when you send the first message.
1Ktokolwiek zgrzeszy i ściągnie na siebie winę przez to, że chociaż był czegoś świadkiem — coś widział lub o czymś wiedział — a jednak to zataił i milczał, kiedy szukano świadectwa,[#5:1 , hbr. נֶפֶשׁ (), tj. dusza , w G: ψυχή, tu jednak w funkcji zaimka nieokreślonego, jak w Kpł 1:2 אָדָם; por. Kpł 2:1 . Oznacza każdą osobę niezależnie od płci.]
2albo kto zgrzeszy przez to, że dotknie jakiejkolwiek nieczystej rzeczy, padliny nieczystego zwierzęcia, czy to dzikiego, czy domowego, padliny jakiegoś nieczystego gada, i choć umknęło to jego uwadze, stał się nieczysty i obciążył się przewinieniem;
3albo kto zgrzeszy przez to, że dotknie ludzkiej nieczystości lub jakiejkolwiek innej, która czyni nieczystym, i choć najpierw umknęło to jego uwadze, to potem uświadomił sobie, że obciążył się przewinieniem;
4albo kto zgrzeszy przez to, że pochopnie przysięgnie w dobrej czy złej sprawie, jak to się może zdarzyć, gdy ktoś mówi dużo i bezmyślnie, i choć najpierw umknęło to jego uwadze, to potem zrozumiał, że ciąży na nim przewinienie w jednej z wymienionych rzeczy —
5jeśli więc ktoś obciąży się przewinieniem w tych sprawach, to niech przyzna, że zgrzeszył,
6i niech za popełniony grzech przyprowadzi do PANA w ofierze za przewinienie owcę lub kozę, jako ofiarę za grzech. Wówczas kapłan dokona za niego przebłagania — i będzie oczyszczony od grzechu.
7Jeśli jednak nie stać go na to, aby złożyć owcę w ofierze za przewinienie, którym obciążył się grzesząc, to niech w tej ofierze przyniesie dwie synogarlice albo dwa młode gołębie, jednego ptaka na ofiarę za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną.[#5:7 Idiom: jeśli jego ręka nie sięga wystarczająco daleko .]
8Niech przyniesie te ptaki do kapłana, a ten złoży najpierw tego, który ma być ofiarą za grzech. Skręci on jego głowę tuż przy szyi, lecz jej nie oddzieli,
9pokropi krwią ofiary za grzech ścianę ołtarza, a resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza — to będzie ofiara za grzech.
10Z drugiego natomiast uczyni ofiarę całopalną zgodnie z przepisami. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za grzech, którego dopuścił się ofiarujący — i będzie mu przebaczone.
11Jeśli jednak nie stać go na dwie synogarlice albo na dwa młode gołębie, to niech w ofierze za popełniony grzech przyniesie jedną dziesiątą część efy najlepszej mąki, lecz niech jej nie polewa oliwą ani nie wkłada na nią kadzidła, gdyż jest ona ofiarą za grzech.[#5:11 Tj. 4 l.]
12Niech przyniesie ją do kapłana, a kapłan niech z niej weźmie pełną garść mąki jako przypomnienie i niech ją spali na ołtarzu na wdzięcznych darach dla PANA — jest to ofiara za grzech.
13W ten sposób kapłan dokona przebłagania za grzech popełniony przez ofiarującego w jednej z wymienionych spraw — i będzie mu przebaczony. Reszta mąki należeć będzie do kapłana, jak w przypadku ofiary z pokarmów.
14PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:
15Ktokolwiek dopuści się sprzeniewierzenia i zgrzeszy przez przeoczenie przeciw czemuś, co święte w oczach PANA , to jako ofiarę za przewinienie przyprowadzi do PANA barana bez skazy — według twojego oszacowania w srebrnych syklach świątynnych.[#5:15 , hbr. מַעַל (), lub: niewierności .; #5:15 Sykl mógł ważyć ok. 12 g.]
16Natomiast za świętość, przeciw której zgrzeszył, odpłaci dodając jedną piątą — i tak odda ją kapłanowi. Kapłan zaś baranem ofiary za przewinienie dokona przebłagania i będzie mu przebaczone.
17Jeśli ktoś zgrzeszy i postąpi wbrew któremukolwiek z przykazań PANA zamiast je spełnić, przez nieuwagę dopuści się przewinienia i obciąży się winą,
18to w ofierze za to przewinienie przyprowadzi barana bez skazy, według twojego oszacowania. Przyprowadzi go do kapłana, a kapłan dokona za ofiarującego przebłagania, za jego przeoczenie, przez które niechcący pobłądził — i będzie mu przebaczone.
19Taka będzie jego ofiara za przewinienie, ponieważ zawinił wobec PANA .