Liczb 24

Liczb 24

¹Gdy Bileam zauważył, że błogosławienie Izraelowi podoba się PANU , nie poszedł — jak poprzednio —szukać zaklęć. Skierował oczy ku pustyni.

²Tam zobaczył Izraela obozującego w porządku swoich plemion. Wtedy ogarnął go Duch Boży,

³a on tak rozpoczął swą przypowieść:

Oto oświadczenie Bileama,

syna Beora,

człowieka, który widzi wyraźnie,

⁴słyszy zapowiedzi Boga,

ma udział w widzeniach

Wszechmocnego,

a gdy pada, to z odsłoniętymi

oczami:

⁵Jak piękne są twe namioty,

Jakubie,

i twe siedziby, Izraelu!

⁶Rozciągnięte rzędami

jak palmy,

jak ogrody nad rzekami,

jak aloesy zasadzone przez PANA ,

jak cedry nad wodami.

⁷Z jego wiader leje się woda,

jego ziarno ma dosyć

wilgoci,

jego król przewyższy Agaga

i jego królestwo dozna

wywyższenia.

⁸Bóg, jego wybawca z Egiptu,

jest mu rogami bawołu.

Pożera on narody, swoich

wrogów,

uderzeniem kruszy ich kości,

a strzałami przeszywa na wylot.

⁹Rozciągnął się i leży jak lew,

jak lwica — kto go zmusi

do wstania?

Błogosławieni, którzy tobie

błogosławią,

przeklinający zaś ciebie —

przeklęci!

¹⁰Wtedy Balak zawrzał gniewem na Bileama! Klasnął w dłonie i powiedział z wyrzutem: Wezwałem cię, byś przeklinał moich wrogów, a ty mi ich tylko błogosławisz — i to już trzy razy!

¹¹Uciekaj czym prędzej, skąd przyszedłeś! Obiecałem wprawdzie, że cię szczodrze uczczę, ale PAN pozbawił cię tej czci!

¹²Wtedy Bileam powiedział do Balaka: Czy już twoich posłów, których do mnie przysłałeś, nie ostrzegłem:

¹³Choćby Balak dawał mi swój dom wypełniony srebrem i złotem, nie przestąpię polecenia PANA , sam nie zrobię nic dobrego ani złego, lecz przekażę tylko to, co oznajmi mi PAN ?[#24:13 Lub: z własnego serca .]

¹⁴Wkrótce pójdę do mojego ludu, ale przedtem chodź, doradzę ci coś w sprawie tego, co w przyszłości ten lud uczyni twojemu ludowi.

¹⁵Po tych słowach tak rozpoczął swoją przypowieść:

Oto oświadczenie Bileama,

syna Beora,

człowieka, który widzi wyraźnie,

¹⁶który słyszy zapowiedzi Boga,

rozpoznaje zamiary Najwyższego,

ma udział w widzeniach

Wszechmocnego,

a gdy pada, to z odsłoniętymi

oczami:

¹⁷Widzę go, lecz to jeszcze

nie teraz,

oglądam go, ale jeszcze nie

z bliska.

Otóż wzejdzie gwiazda

z Jakuba,

powstanie berło z Izraela

i roztrzaska skronie Moabu

oraz ciemię wszystkich

synów Seta.

¹⁸Edom stanie się jego własnością,

Seir będzie należał do swych

wrogów,

a Izrael wystąpi w swej potędze.

¹⁹Władzę obejmie wódz z Jakuba

i wygubi ocalonych z miasta.

²⁰Gdy Bileam zobaczył Amaleka, oznajmił:

Amalek był pierwociną narodów,

lecz jego kresem będzie zagłada.

²¹Zobaczył również Kenitów. Powiedział o nich:

Niedostępna jest twoja siedziba,

na skale masz swoje gniazdo,

²²a jednak Kain skończy w płomieniach,

kiedy Aszur weźmie go w niewolę.

²³Następnie dodał jeszcze:

Biada! Kto przeżyje

te porządki Boga?!

²⁴Okręty przypłyną od strony Kitim,

pognębią one Aszur oraz Eber.

Lecz i jego czeka zagłada.

²⁵Potem Bileam wstał i odszedł, powrócił w swoje strony. Balak także poszedł swoją drogą.