Liczb 25

Liczb 25

Nierząd z Moabitkami

¹Gdy Izrael osiadł w Szitim, lud zaczął uprawiać nierząd z Moabitkami.[#25:1 , hbr. שִׁטִּים (), czyli: drzewa akacjowe .]

²Zapraszały one lud na rzeźne ofiary dla uczczenia swoich bóstw, a ten brał udział w tych ucztach ofiarnych i kłaniał się bóstwom, którym były poświęcone.

³W ten sposób Izrael związał się z Baalem z Peor i ściągnął na siebie surowy gniew PANA .

⁴PAN polecił wówczas Mojżeszowi: Zbierz wszystkich naczelników ludu i powieś ich przed PANEM w pełnym słońcu, aby odwrócił się żar gniewu PANA od Izraela.[#25:4 Lub: bezbożnych (?) BHS.; #25:4 Lub: (1) w świetle dnia ; (2) wobec wszystkich, publicznie .]

⁵Mojżesz więc rozkazał sędziom Izraela: Zabijcie wśród podległych wam ludzi każdego, kto przyłączył się do Baala z Peor![#25:5 Lub: plemionom PS G.]

⁶Akurat w tym czasie ktoś z Izraelitów przyprowadził do swoich braci Midianitkę. Uczynił to na oczach Mojżesza i na oczach całego zgromadzenia Izraela, i to właśnie wtedy, gdy oni płakali u wejścia do namiotu spotkania.[#25:6 Lub: do swojej rodziny , do swoich .; #25:6 G.]

⁷Gdy zobaczył to Pinechas, syn Eleazara i wnuk kapłana Aarona, wstał, opuścił zgromadzenie, wziął do ręki włócznię[#25:7 , hbr. פִּינְחָס (), czyli: Nubijczyk ().]

⁸i poszedł za tym Izraelitą aż do namiotu. Tam przebił włócznią oboje, Izraelitę i tę kobietę. Wymierzył jej cios w podbrzusze. Tak doszło do powstrzymania plagi wśród Izraelitów.[#25:8 , hbr. קֻבָּה (), hl, duży namiot lub wydzielona, wewnętrzna część namiotu .; #25:8 , hbr. קֵבָה (): wg G: przez łono , gr. διὰ τῆς μήτρας αὐτῆς; być może: (1) świątynka , euf. narządu intymnego (?); (2) w jej części namiotu ; w tym przypadku oznaczałoby to, że Izraelita po prostu ożenił się z Midianitką.]

⁹Mimo to padło z jej powodu dwadzieścia cztery tysiące osób.

Pinechas i przywilej wieczystego kapłaństwa

¹⁰PAN zaś przemówił do Mojżesza:

¹¹Pinechas, syn Eleazara, wnuk kapłana Aarona, odwrócił moje wzburzenie od synów Izraela. Uczynił tak przez to, że w swojej żarliwości wyraził wśród nich moją żarliwość. Dzięki temu, w mej własnej żarliwości, nie wytępiłem synów Izraela doszczętnie.

¹²Przekaż mu więc, że oto Ja zawrę z nim przymierze pokoju.

¹³Będzie ono dla niego i dla jego potomków przymierzem wieczystego kapłaństwa — za to, że okazał żarliwość dla swojego Boga i dokonał przebłagania za synów Izraela.

Polecenie zachowania odrębności

¹⁴Co do Izraelity, który został zabity wraz z Moabitką, to miał on na imię Zimri. Był synem Salu, księcia jednego z rodów symeonickich.[#25:14 , hbr. זִמְרִי (): czyli: PAN mą ochroną .; #25:14 , hbr. סָלוּא (), czyli: ten, który powrócił .]

¹⁵Midianitce zaś było na imię Kozbi. Była ona córką Sura, naczelnika szczepu, to jest rodu Midianitów.[#25:15 , hbr. כָּזְבִּי (), czyli: płodna, zdobna .; #25:15 , hbr. צוּר (), czyli: skała .]

¹⁶PAN przemówił dalej do Mojżesza tymi słowy:

¹⁷Traktujcie Midianitów wrogo, walczcie z nimi,

¹⁸gdyż oni też was tak traktują. W swej przebiegłości omamili was w sprawie Peora oraz w sprawie Kozbi, swojej siostry, córki księcia Midianu, zabitej, gdy z powodu Peora niszczyła was plaga.[#25:18 Lub: przechytrzyli was, zwiedli .]

¹⁹Po tej pladze