The chat will start when you send the first message.
1PAN przemówił też do Mojżesza na stepach Moabu, nad Jordanem, naprzeciw Jerycha, tymi słowy:
2Nakaż synom Izraela, aby ze swoich dziedzicznych posiadłości dali Lewitom miasta do zamieszkania. Niech dadzą też Lewitom pastwiska wokół tych miast.[#35:2 Za G; Dacie też MT.; #35:2 , hbr. מִגְרָשׁ (), lub: wygony .]
3Miasta te służyć im będą za mieszkanie, a pastwiska podmiejskie będą miejscem wypasu ich bydła, ich dobytku i wszystkich ich zwierząt.
4Pastwiska przy miastach, które dacie Lewitom — licząc od murów miasta na zewnątrz — rozciągać się będą na szerokość tysiąca łokci wokoło.[#35:4 Tj. 457 m. Wg G: dwa tysiące .]
5Odmierzycie też na zewnątrz miasta — po stronie wschodniej, południowej, zachodniej i północnej — po dwa tysiące łokci, z miastem leżącym w środku, i to będą [również] ich pastwiska miejskie.[#35:5 Wg PS: wasze , pod. G.]
6Do miast, które dacie Lewitom, należeć będzie sześć miast schronienia, dokąd pozwolicie uciec zabójcy. Oprócz nich dacie Lewitom czterdzieści dwa miasta.[#35:6 , hbr. עָרֵי הַמִּקְלָט.; #35:6 , hbr. רֹצֵחַ (), lub: morderca , o znaczeniu decyduje kontekst, zob. w. 16.]
7Wszystkich miast, które od was dostaną, będzie zatem czterdzieści osiem — miast z ich pastwiskami.
8A co do liczby miast, które przekażecie Lewitom z posiadłości synów Izraela, to od plemion liczniejszych otrzymają ich oni więcej niż od plemion mniej licznych. Każde plemię przekaże Lewitom liczbę miast odpowiadającą wielkości swojego dziedzictwa.
9Dalej PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
10Przekaż synom Izraela: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Kanaan,
11wyznaczcie sobie miasta, które będą wam miastami schronienia. Tam będzie mógł uciec zabójca, który zabił człowieka nieumyślnie.[#35:11 , hbr. מַכֵּה־נֶפֶשׁ, tj. zabił duszę , pod. ww. 15, 30.]
12Będą one dla was miastami schronienia przed mścicielem, aby nie zginął zabójca, zanim nie stanie przed zgromadzeniem na sąd.[#35:12 , hbr. גּוֹאֵל (), również: wykupicielem . G dodaje: krwi .]
13Z przekazanych przez was miast, sześć będzie miastami schronienia.
14Trzy leżeć będą po wschodniej stronie Jordanu, a trzy w ziemi Kanaan.[#35:14 Były to miasta: Bezer, Ramat-Gilead i Golan za Jordanem i Hebron, Sychem i Kadesz w Kanaanie.]
15Tych sześć miast będzie miastami schronienia zarówno dla synów Izraela, jak i dla cudzoziemców i mieszkających wśród was osadników. Tam będzie mógł uciec każdy, kto nieumyślnie zabił człowieka.
16Jeśli więc ktoś uderzy kogoś narzędziem żelaznym tak, że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą — morderca musi umrzeć.
17Również jeśli ktoś uderzy kogoś trzymanym w ręce kamieniem, którym da się zabić, tak że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą — morderca musi umrzeć.
18Albo jeśli ktoś uderzy kogoś ręcznym narzędziem drewnianym, którym da się zabić, tak że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą — morderca musi umrzeć.
19Mordercę uśmierci mściciel krwi, kiedy go schwyta.
20Jeśli więc ktoś z nienawiści zada komuś cios albo rzuci w niego czymś z ukrycia, w złym zamiarze, tak że trafiony umrze,[#35:20 , hbr. בִּצְדִיָּה: idiom: z zasadzki, w sposób świadomy, z premedytacją .]
21albo jeśli z wrogim zamiarem uderzy kogoś ręką tak, że uderzony nie przeżyje, to sprawca jest mordercą i mściciel krwi zabije go, gdy go napotka.
22Jeśli jednak ktoś niespodziewanie, nie żywiąc wrogości, zada komuś cios albo rzuci w niego jakimś narzędziem, lecz bez złego zamiaru,
23albo upuścił na niego nieopatrznie jakiś kamień, którym da się zabić, tak że poszkodowany umrze — sprawca zaś nie uczynił tego jako jego wróg lub ktoś, kto szukał jego krzywdy —
24to zgromadzenie rozsądzi pomiędzy sprawcą zabójstwa a mścicielem krwi, według tych zasad.
25Zgromadzenie wyrwie zabójcę z ręki mściciela krwi i zgromadzenie sprowadzi go z powrotem do miasta schronienia, do którego uciekł, i będzie on w nim mieszkał aż do śmierci najwyższego kapłana, którego namaszczono świętym olejem.[#35:25 Wg PS: sprawcę uderzenia , hbr. הַמַּכֶּה.]
26Jeśli jednak zabójca uprze się, by przekroczyć granice miasta schronienia, do którego uciekł,[#35:26 Lub: kiedykolwiek wyjdzie .]
27a mściciel krwi spotka go poza granicą miasta jego schronienia i tam zabije zabójcę, to nie poniesie kary za przelanie krwi,
28ponieważ zabójca miał przebywać w mieście schronienia aż do śmierci najwyższego kapłana i dopiero po śmierci najwyższego kapłana mógł powrócić do swej ziemskiej posiadłości.
29Te rozstrzygnięcia będą ustawą prawną dla was i dla waszych przyszłych pokoleń we wszystkich waszych siedzibach.[#35:29 Lub: ustawą sądową .]
30Jeśli ktoś zabił człowieka, to na podstawie zeznania świadków jako zabójca zostanie zabity. Jednak zeznanie jednego świadka to za mało, aby skazać kogoś na śmierć.
31Za życie zabójcy, którego uznano winnym śmierci, nie wolno wam brać okupu — musi on ponieść śmierć.[#35:31 , hbr. נֶפֶשׁ, tj. duszę .]
32Nie wolno wam też brać okupu za tego, kto zbiegł do miasta schronienia, aby mógł powrócić i zamieszkać w kraju jeszcze przed śmiercią najwyższego kapłana.
33Nie kalajcie ziemi, w której mieszkacie! Krew kala ziemię, na której została przelana. Za to skalanie nie przebłaga nic, poza krwią tego, który ją przelewa.
34Nie zanieczyszczajcie więc ziemi, w której mieszkacie i w której Ja również mieszkam, ponieważ Ja, PAN , mieszkam wśród synów Izraela.