Przypowieści Salomona 19

Przypowieści Salomona 19

Rady dla wychowawców i uczniów

¹Lepszy ubogi, ale nienaganny,

niż krętacz, a w dodatku głupiec.

²Gdzie brakuje rozwagi, tam nawet

gorliwość nie jest dobra,

a kto zbyt szybko prze naprzód, może zbłądzić.

³Głupota człowieka wypacza jego drogi,

a potem wybucha on gniewem na PANA !

⁴Bogactwo zjednuje przyjaciół,

lecz ubogiego przyjaciel opuszcza.

⁵Fałszywy świadek nie ujdzie niewinny,

a kto zionie kłamstwem, nie uniknie kary.

⁶Wielu szuka przychylności ludzi hojnych

i każdy jest przyjacielem szczodrego.

⁷Ubogiego porzucają właśni bracia,

tym bardziej stronią od niego

przyjaciele —

daremnie za nimi woła,

nie odpowiadają.

⁸Kto nabywa rozumu, ceni swoje życie,

kto zachowuje rozwagę, temu

sprzyja szczęście.

⁹Fałszywy świadek nie ujdzie niewinny,

a kto nieustannie kłamie, ten zginie.

¹⁰Głupiemu nie przystoi życie w zbytku,

tym mniej niewolnikowi panowanie

nad książętami.

¹¹W cierpliwości zaznacza się roztropność

człowieka,

a jego ozdobą jest niepamięć

o krzywdach.

¹²Gniew króla jest jak pomruk lwa,

a jego przychylność jak rosa na trawie.

¹³Głupi syn jest nieszczęściem dla ojca,

a kłótliwa żona jest jak ciągłe kapanie.

¹⁴Dom i mienie to dziedzictwo po rodzicach,

lecz roztropna żona jest darem PANA .

¹⁵Lenistwo pogrąża w głęboki sen,

a ospałość kończy się niedostatkiem.

¹⁶Kto przestrzega przykazań, strzeże własnej duszy;

kto postępuje haniebnie, ten zginie.

¹⁷Kto się lituje nad ubogim, pożycza PANU ,

Ten mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

¹⁸Upominaj syna, póki jest nadzieja,

lecz nie unoś się przy tym — nie chciej

jego śmierci.

¹⁹Wybuch gniewu zasługuje na karę,

jeśli jej zaniechasz, potem ją

powiększysz.

²⁰Słuchaj rady i przyjmij pouczenie,

abyś w przyszłości był mądry.

²¹Wiele zamysłów tkwi w sercu człowieka,

ostaje się jednak plan PANA .

²²Zyskiem człowieka jest wspaniałomyślność,

lepszy jest też ubogi niż kłamca.

²³Bojaźń PANA prowadzi do życia,

kto w niej żyje, jest syty, nie nawiedzi

go nieszczęście.

²⁴Leniwy zanurza rękę w misie,

ale do ust jej nie podnosi.

²⁵Uderz szydercę, a prosty zmądrzeje;

poucz rozumnego, a pogłębi wiedzę.

²⁶Kto źle traktuje ojca i wypędza matkę,

przynosi wstyd i ściąga na siebie hańbę.

²⁷Jeśli przestaniesz słuchać pouczeń, mój synu,

wydłużysz sobie drogę do poznania.

²⁸Niegodziwy świadek szydzi z prawa,

a usta bezbożnych tolerują nieprawość.

²⁹Na szyderców czekają kary,

a na grzbiet głupców — razy.