Przypowieści Salomona 27

Przypowieści Salomona 27

Uwagi służące powodzeniu

¹Nie chwal się dniem jutrzejszym,

skoro nie wiesz, co stanie się dziś.

²Niech cię chwali ktoś inny,

a nie własne usta,

obcy, a nie własne wargi.

³Kamień jest ciężki i piasek sporo waży,

lecz rozdrażnienie wywołane przez głupca

jest cięższe od obu.

⁴Okrutna jest zapalczywość,

a gniew bywa jak powódź,

lecz kto ostoi się przed zazdrością?

⁵Lepsza jawna nagana

niż skrywana miłość.

⁶Rany zadane przez kogoś, kto kocha,

są oznaką wierności,

pocałunki człowieka, który nienawidzi,

są tylko pozorami.

⁷Człowiek nasycony depcze plaster miodu,

lecz dla wygłodzonego nawet gorycz

jest słodyczą.

⁸Człowiek wygnany z ojczyzny[#27:8 G.]

jest jak ptak, który uciekł z gniazda.

⁹Wonny olejek i kadzidło cieszą serce,

lecz prawdziwą słodyczą jest przyjaciel,

który radzi szczerze.

¹⁰Nie opuszczaj przyjaciela

ani przyjaciela ojca;

nie wchodź też do domu brata

w dniu swojej niedoli —

lepszy sąsiad blisko niż brat daleko.

¹¹Bądź mądry, mój synu, i ciesz

moje serce,

a będę mógł odpowiedzieć

temu, kto mi ubliża.

¹²W obliczu nieszczęścia

przezorny się ukrywa;

prostacy prą do przodu —

i ponoszą szkodę.

¹³Weź szatę tego, kto poręczył za obcego;

weź od niego zastaw za cudzoziemkę.

¹⁴Kto błogosławi bliźniego

gromkim głosem

wcześnie rano,

temu uznaje się to za przekleństwo.

¹⁵Ciągłe kapanie w deszczowy dzień

i kłótliwa kobieta — to jedno i to samo.

¹⁶Kto chce ją powstrzymać, powstrzymuje wiatr,

chce w zaciśniętej dłoni zatrzymać oliwę.

¹⁷Żelazo ostrzy żelazo;

człowieka ostrzy człowiek.

¹⁸Kto dba o figowiec, spożyje jego owoc;

kto dba o swego pana, będzie zbierał zaszczyty.

¹⁹Jak woda ukazuje twarz,

tak serce ukazuje człowieka.

²⁰Świat umarłych jest nienasycony —

i nienasycone są oczy człowieka.

²¹Dla srebra — tygiel; dla złota — piec,

a dla człowieka próbą jest sława.

²²Choćbyś starł głupca w moździerzu

tłuczkiem, razem z ziarnem,

głupota go nie opuści.

²³Pilnie doglądaj stanu swoich owiec,

skupiaj uwagę na stadach,

²⁴gdyż majątek nie trwa na wieki

ani z pokolenia w pokolenie korona.

²⁵Gdy sprzątnięte jest siano,

zaczyna odrastać trawa,

zebrane są też zioła z gór;

²⁶wtedy masz jagnięta na odzież,

kozły na opłatę za pole

²⁷i dość koziego mleka, by wyżywić siebie,

swój dom —

i utrzymać służbę.