The chat will start when you send the first message.
1Zwróć uwagę na mą mądrość, mój synu,
zadbaj o to, by zrozumieć moją myśl:
2Chodzi o to, byś zachował rozwagę,
a twe wargi pilnowały poznania.
3Owszem, obca na wargach ma miód,
jej podniebienie gładsze niż oliwa,
4jednak potem jest gorzka jak piołun
i ostra jak obosieczny miecz.
5Stąpa ona prosto ku śmierci,
zdąża wprost do świata umarłych,
6nie chce kroczyć prostą ścieżką życia —
nawet nie wie, jak zgubne są jej szlaki.
7Teraz więc posłuchajcie, synowie,
nie lekceważcie mojej przestrogi!
8Trzymajcie się od niej z daleka!
Nie podchodźcie do wejścia jej domu!
9Bo inni pozbawią was sławy,[#5:9 Lub: cześć, siły witalne .]
okrutni ludzie zmarnują wam lata,
10waszym mieniem nasycą się obcy,
a wasz trud skończy w cudzym domu.
11Będziecie narzekać u kresu życia,
gdy przeminie młodość z jej wigorem:
12Jak mogłem nie trzymać się karności?
Jak mogłem odrzucać przestrogę?
13Jak mogłem nie słuchać wychowawców,
lekceważyć głos nauczycieli?!
14Chwila — i wpadłem w nieszczęście
ze strony zgromadzenia i rady!
15Pij wodę z własnej cysterny,
świeżą wodę ze swojej studni!
16Czy twoje źródła mają wylewać się
na ulice,
a strumienie wody na place?
17Niech do ciebie samego należą,
a nie do obcych wraz z tobą!
18Niech będzie błogosławiony twój zdrój —
ciesz się żoną poślubioną w młodości!
19Rozkoszną jak łania, wdzięczną jak gazela —
upajaj się, pieszcząc jej piersi,
bądź zawsze pijany jej miłością!
20Dlaczego masz pocieszać się obcą,
obejmować łono cudzej, mój synu?
21Owszem, oczy PANA widzą każdą
ludzką drogę,
nie jest Mu obojętny żaden
szlak człowieka!
22Bezbożny zaplącze się we własnych
przewinieniach,
spęta go na dobre własny grzech.
23Umrze on, ponieważ nie chciał żyć
w karności,
przez głupotę stoczy się na dno.