Psalmy 17

PSALM 17

Prośba o ratunek

Wysłuchaj, PANIE , mojej słusznej sprawy,

Zwróć uwagę na moje błaganie,

Skłoń swe ucho ku mojej modlitwie,

Płynącej z warg nieobłudnych!

²Niech sprzed Twego oblicza

wyjdzie wyrok na mnie

I niech Twoje oczy zobaczą to, co prawe.

³Doświadczyłeś me serce,

Nawiedziłeś nocą,

Poddałeś mnie próbie, ale nic nie znajdziesz,

Bo postanowiłem chronić usta

przed splamieniem.

⁴Co do ludzkich czynów, to —

zgodnie z Twym Słowem —

trzymałem się z dala od ścieżek przemocy.

⁵Swoje kroki stawiam mocno na Twych szlakach,

Nie potknęły się również moje stopy.

⁶Zwracam się do Ciebie, bo wiem,

że mi odpowiesz,

Boże, zwróć na mnie uwagę,

wysłuchaj moich słów!

⁷Okaż mi wspaniałomyślnie

swoją łaskę, Panie,

Zbawco tych, co przy Twym boku

chronią się przed wrogiem.

⁸Strzeż mnie jak źrenicy oka,

Ukryj w cieniu swych skrzydeł,

⁹Chroń przed bezbożnymi, moimi gnębicielami,

Przed zawziętymi wrogami,

którzy chcą mnie osaczyć.

¹⁰Rozsadza ich duma, nic do nich nie dociera,[#17:10 Lub: Zbuntowali się .]

Wypowiadają słowa pełne wyniosłości.

¹¹Ledwie się ruszymy, już nas otaczają,

Wypatrują okazji, by nas przygnieść do ziemi.

¹²Przypominają lwa żądnego ofiary,

Albo młode lwiątko zaczajone w buszu.

¹³Powstań, PANIE ! Wystąp przeciw takim!

Rzuć ich na kolana! Uratuj swoim mieczem

me życie przed bezbożnym,

¹⁴Ochroń swoją ręką od morderców, PANIE ,[#17:14 Lub: od śmiertelnych , lub: Zadaj im cios swoją ręką, ,/ Zadaj cios i pozbaw udziału w tym życiu .]

Od morderców, których udziałem jest

tylko to życie.

A ci, którzy są Twoim skarbem? —

Ty ich głód zaspokoisz,

Nasycą się też ich synowie,

A nadmiar przekażą swoim dzieciom.

¹⁵Ja zaś dzięki sprawiedliwości

zobaczę Twoje oblicze,

Wstanę ze snu i nasycę się Twoim widokiem.