Psalmy 2

PSALM 2

Zwycięstwo Bożego Pomazańca

¹Dlaczego zbuntowały się narody,

A ludy radzą daremnie?

²Powstają ziemscy królowie

I wspólnie spiskują książęta

Przeciwko PANU i Jego Pomazańcowi:

³Zerwijmy ich więzy!

Zrzućmy z siebie ich pęta!

⁴Pan widzi z nieba ich śmieszność,

Patrzy na nich z politowaniem!

⁵W końcu przemówi do nich w swoim gniewie,

A Jego uniesienie ich przerazi:

⁶Ja ustanowiłem własnego króla na Syjonie,

Mojej świętej górze!

⁷Obwieszczam ten dekret PANA ,

Powiedział On do Mnie:

Ty jesteś moim Synem,

Ja Cię dziś zrodziłem.

⁸Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody,

Oddam na własność ziemię po jej krańce.

⁹Będziesz je łamał żelaznym berłem,

Pokruszysz jak gliniane dzbany.

¹⁰Teraz więc, królowie, okażcie rozsądek,

Nie lekceważcie przestróg, wy, sędziowie ziemi:

¹¹Służcie PANU z bojaźnią,

Cieszcie się, lecz drżyjcie!

¹²Złóżcie hołd Synowi, by się nie rozgniewał,[#2:12 Lub: Złóżcie Mu szczery hołd .]

A wy, abyście przez to nie zgubili drogi!

Gdyż Jego gniew wywołać nietrudno,

Szczęście zaś sprzyja tym wszystkim,

którzy w Nim szukają schronienia.