Psalmy 41

PSALM 41

Prośba o powodzenie

²O, jak szczęśliwy jest ten,

kto poświęca uwagę słabszemu —

PAN pośpieszy mu na ratunek w niedoli!

³PAN będzie go strzegł i zachowa przy życiu,

I uczyni szczęśliwym w tej ziemi!

O, nie wydaj go kaprysom jego wrogów!

⁴Ty go, PANIE , wzmocnisz złożonego niemocą

I całkowicie przywrócisz do zdrowia.

⁵Wtedy powiedziałem: PANIE ,

zmiłuj się nade mną!

Ulecz moją duszę, gdyż zgrzeszyłem

wobec Ciebie!

⁶Moi wrogowie mówią o mnie źle:

Kiedy on wreszcie umrze? Kiedy zapomną,

jak miał na imię?

⁷Nawet gdy ktoś przychodzi mnie odwiedzić,

Prawi mi puste słowa.

Jego serce wzbiera niegodziwością

I po wyjściu na zewnątrz — wszystko

rozpowiada.

⁸Wspólnie szemrzą przeciwko mnie

Wszyscy, którzy mnie nienawidzą,

Obmyślają przeciwko mnie zło.

⁹Mówią: Okropna rzecz go spotkała,[#41:9 Idiom: Słowo () Beliala spadło na niego .]

Skoro się położył, już się nie podniesie.

¹⁰Nawet mój przyjaciel, któremu zaufałem,

Ten, który jadł mój chleb,

Wystąpił przeciwko mnie zdradziecko.

¹¹Lecz Ty, PANIE , zmiłuj się nade mną,

Podnieś mnie, a wtedy im odpłacę!

¹²Po tym poznam, że jestem Tobie miły,

Gdy mój nieprzyjaciel nie zadmie już w róg

przeciwko mnie,

¹³Lecz wesprzesz mnie przez wzgląd

na mą prawość

I postawisz mnie przed sobą na wieki.

¹⁴Błogosławiony niech będzie PAN ,

Bóg Izraela,

Od wieków i na wieki!

O, tak! Niech tak się stanie!