Mateusza 15

Słowo Boże, tradycja i czystość człowieka

(Mk 7:1-23)

1Wtedy podeszli do Jezusa faryzeusze oraz znawcy Prawa z Jerozolimy, pytając:[#Mk 3:22; J 1:19]

2Dlaczego Twoi uczniowie przekraczają tradycję starszych? Bo nie myją swoich rąk, gdy jedzą chleb.[#Pwt 4:2; Ga 1:14; Kol 2:8; #15:2 Tradycja , παράδοσις, również: .; #Łk 11:38]

3On zaś odpowiedział: A dlaczego wy przekraczacie przykazanie Boga dla waszej tradycji?

4Bóg bowiem powiedział: Czcij ojca i matkę , oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech poniesie śmierć .[#Wj 20:12; Pwt 5:16; Mt 19:19; Ef 6:2; #Wj 21:17; Kpł 20:9; Prz 20:20; #15:4 θανάτῳ τελευτάτω, euf.: .]

5A wy mówicie: Ktokolwiek powie ojcu lub matce: Darem jest, cokolwiek z mojej strony mogłoby was wesprzeć,[#15:5 Mk 7:11; tj. to, czym mógłbym was wesprzeć, nie jest już moje, złożyłem to Bogu w ofierze.]

6w ogóle nie będzie musiał czcić swojego ojca ani swojej matki – i tak unieważniliście słowo Boga dla waszej tradycji.[#15:6 , W (IV/V); brak w ‎א B (IV), ; Mt 15:6.; #15:6 , λόγον, ‎א B (IV); , νομον, ‎א* (IV); , ἐντολὴν, W (IV/V), ; Mt 15:6.]

7Obłudnicy! Trafnie prorokował o was Izajasz, mówiąc:[#Mt 23:13]

8Lud ten czci Mnie wargami,

lecz ich serce jest ode Mnie daleko.

9Daremnie Mnie jednak czczą,

nauczając pouczeń [płynących z]

nakazów ludzkich.

10Następnie przywołał tłum i powiedział im: Słuchajcie i zrozumcie.[#Mt 13:23, 51]

11Nie to, co wchodzi do ust, kala człowieka, lecz to, co wychodzi z ust, to kala człowieka.[#Dz 10:14-15; Rz 14:14, 20; 1Tm 4:3-4; Tt 1:15]

12Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Czy wiesz, że faryzeusze po usłyszeniu tego słowa zrazili się [do Ciebie]?[#15:12 Lub: uprzedzili się do Ciebie , , .]

13A On odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec niebieski, zostanie wykorzeniona.[#Iz 60:21; 61:3; #J 15:2; Jd 12]

14Zostawcie ich! Ślepi są przewodnikami ślepych, a jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj wpadną do dołu.[#Iz 56:10; Mt 23:16, 24; Łk 6:39; Rz 2:19]

15Wówczas odezwał się Piotr: Wyjaśnij nam tę przypowieść.

16A On powiedział: I wy nadal jesteście niepojętni?[#Mt 16:9]

17Czy nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, trafia do żołądka i wyrzucane jest do ustępu?[#1Kor 6:13]

18Lecz to, co wychodzi z ust, pochodzi z serca – i to kala człowieka.[#Mt 12:34; Łk 6:45; #Jk 3:6]

19Gdyż z serca pochodzą złe zamysły, zabójstwa, cudzołóstwa, rozwiązłe czyny, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.[#Rdz 6:5; 8:21; Prz 6:14; Jr 17:9; Mt 12:34; #15:19 Lub: nierząd .; #Rz 1:29-32; 1Kor 5:10-11; 6:9-11; Ga 5:19-21; Ef 5:3-5; Kol 3:5, 8; 1Tm 1:9-10; 2Tm 3:1-4; 1P 4:3; Obj 21:8; 22:15; #15:19 Lub: obraźliwe słowa .]

20To są właśnie rzeczy, które kalają człowieka; jedzenie zaś nie umytymi rękoma nie kala człowieka.

Kananejka i uzdrowienie jej córki

(Mk 7:24-30)

21Gdy Jezus wyszedł stamtąd, oddalił się w strony Tyru i Sydonu.[#Mt 11:21]

22I oto kobieta kananejska z tamtych okolic wyszła i zaczęła wołać: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest strasznie dręczona przez demona.[#Rdz 10:15, 19; Sdz 1:28-33; #Mt 12:23; 20:30-31]

23On jednak nie odpowiedział jej ani słowem. Wówczas podeszli Jego uczniowie i prosili Go, mówiąc: Odpraw ją, gdyż woła za nami.

24A On odpowiedział: Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela.[#Mt 10:6, 23; Rz 15:8]

25Ona zaś podeszła, kłania się i mówi: Panie, pomóż mi![#Mt 8:2]

26On zaś odpowiedział: Niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.

27Ona na to: Tak, Panie, ale i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów.

28Wtedy Jezus jej odpowiedział: O, kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej godziny jej córka była uleczona.[#Mt 8:10; 9:2, 22; #Mt 8:13; 9:29]

Nakarmienie czterech tysięcy ludzi

(Mk 7:31-8:10)

29Po odejściu stamtąd Jezus przyszedł nad Morze Galilejskie, wszedł na górę i usiadł tam.[#Mt 4:18; J 6:1; #Mt 5:1; J 6:3]

30I podeszły do Niego liczne tłumy, mające z sobą kulejących, niewidomych, niesprawnych, głuchoniemych i wielu innych, i kładli ich u Jego stóp, a On ich uzdrowił,[#Mt 4:23]

31tak że tłum był zdumiony, widząc głuchoniemych mówiących, niesprawnych zdrowych, kulawych chodzących, a niewidomych widzących – i oddali chwałę Bogu Izraela.[#Mt 9:33; #Iz 35:5-6; Mt 11:5; #Iz 29:23; Mt 9:8; Łk 1:68]

32Jezus zaś przywołał swoich uczniów i powiedział: Żal mi tego tłumu, gdyż już trzy dni przebywają ze Mną i nie mają co jeść, a nie chcę odprawić ich głodnych, aby czasem nie posłabli w drodze.[#Mt 9:36; #Mt 14:14]

33Uczniowie zaś mówią Mu: Skąd nam [wziąć] na pustkowiu tyle chlebów, żeby nasycić taki tłum?[#2Krl 4:43; #15:33 Uczniowie zapomnieli o wcześniejszym zajściu (Mt 14:13-21).]

34Jezus ich pyta: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem, i parę rybek.

35I polecił tłumowi spocząć na ziemi,[#15:35 Nie na trawie jak w Mt 14:19.]

36wziął te siedem chlebów oraz ryby, podziękował, łamał i podawał uczniom, a uczniowie tłumom.[#Mt 14:19; 16:10; #Mt 26:27; J 6:11; Dz 27:35; 1Tm 4:3]

37I zjedli wszyscy i nasycili się, i zebrali siedem pełnych koszów pozostałych kawałków.[#2Krl 4:44; Mt 14:20; 16:10]

38Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, oprócz kobiet i dzieci.

39A po odprawieniu tłumów wsiadł do łodzi i przybył w okolice Magadanu.[#15:39 : położenie wsp. nieznane.]

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018 Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Published by: Ewangeliczny Instytut Biblijny