Przypowieści Salomona 27

Uwagi służące powodzeniu

¹Nie chwal się dniem jutrzejszym,

skoro nie wiesz, co urodzi się

dziś.

²Niech cię chwali ktoś inny,

a nie własne usta,

obcy, a nie własne wargi.

³Kamień jest ciężki i piasek sporo

waży,

lecz rozdrażnienie wywołane

przez głupca jest cięższe

od obu.

⁴Okrucieństwem jest zapalczywość

i powodzią gniew,

ale kto ostoi się przed zazdrością?

⁵Lepsza jawna nagana

niż skrywana miłość.

⁶Rany zadane przez tego, kto kocha,[#Pwt 7:9; Jb 12:20; Prz 25:12]

są [oznaką] wierności,

pocałunki tego, kto nienawidzi,

są wymuszone.

⁷Dusza nasycona depcze plaster

miodu,

lecz dla duszy wygłodzonej

nawet gorycz jest słodyczą.

⁸Ptaka, który uszedł z gniazda,[#27:8 , נוֹדֶדֶת (): lub: uciekł, odleciał, błądzi, wędruje.]

przypomina człowiek,

który uszedł z ojczyzny.

⁹Olejek i kadzidło cieszą serce,

lecz słodyczą dla przyjaciela jest ten,

kto [mu] radzi z [głębi] duszy.

¹⁰Nie opuszczaj przyjaciela

ani przyjaciela ojca;

nie wchodź też do domu brata

w dniu swojej niedoli –

lepszy sąsiad blisko niż brat daleko.

¹¹Bądź mądry, mój synu, i ciesz moje

serce,

a będę mógł dać odpowiedź

temu, kto mi ubliża.

¹²Przezorny widzi niebezpieczeństwo[#27:12 , רָעָה (), słowo o bardzo szerokim znaczeniu, w zależności od kontekstu, np. zło, grzech, niepowodzenie, nieszczęście.]

i ukrywa się;

prości idą przed siebie – i ponoszą

szkodę.

¹³Weź szatę tego, kto poręczył

za obcego;

weź od niego zastaw

za cudzoziemkę.

¹⁴Kto błogosławi swego bliźniego

gromkim głosem wcześnie rano,

temu uznaje się to za przekleństwo.

¹⁵Ciągłe kapanie w deszczowy dzień

i kłótliwa kobieta – to jedno.

¹⁶Kto chce ją powstrzymać,

powstrzymuje wiatr,

a jego prawica chce zatrzymać

oliwę.

¹⁷Żelazo ostrzy się żelazem;

charakter człowieka kształtuje

jego bliźni.

¹⁸Kto dogląda figowca, spożyje jego

owoc,

a kto strzeże swego pana, zbierze

zaszczyty.

¹⁹Jak woda twarz jawi twarzy,

tak serce – człowieka człowiekowi.

²⁰Szeol i Abaddon są nienasycone –

i nienasycone są oczy człowieka.

²¹Tygiel dla srebra i piec dla złota,

a człowiek według swojej sławy.

²²Choćbyś starł głupca

w moździerzu

tłuczkiem, razem z krupami,

głupota go nie opuści.

²³Pilnie doglądaj stanu swoich owiec,

kieruj swe serce na stada,

²⁴gdyż majątek nie trwa na wieki

ani z pokolenia w pokolenie korona.

²⁵Gdy sprzątnięte jest siano

i pojawia się potraw,

zebrane też są zioła z gór,

²⁶masz jagnięta na odzież,

kozły na opłatę za pole

²⁷i dość koziego mleka, by wyżywić

siebie i wyżywić swój dom –

i na życie dla swoich

służebnic.