Rzymian 15

¹My zaś, mocni, powinniśmy nosić słabości niemocnych, a nie dogadzać sobie samym.

²Każdy z nas niech bliźniemu sprawia przyjemność – dla dobra, ku zbudowaniu.[#1Kor 9:19; 10:24, 33; #Rz 14:19]

³Gdyż i Chrystus nie sobie samemu dogadzał, ale jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie .[#Ps 69:10]

⁴Cokolwiek bowiem uprzednio napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i przez pociechę [płynącą z] Pism mieli nadzieję.[#Rz 4:23-24; 1Kor 10:11]

⁵A Bóg wytrwałości i pociechy niech wam sprawi, abyście byli jednej myśli względem siebie nawzajem wzorem Chrystusa Jezusa,[#Rz 12:16; 1Kor 1:10; Flp 2:2; 1P 3:8]

⁶abyście jednomyślnie, jednymi ustami chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

⁷Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął was dla chwały Boga.[#Rz 14:1; 16:2]

⁸Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom[#Mi 7:20; Dz 3:25]

⁹i aby narody ze względu na miłosierdzie oddały chwałę Bogu, jak napisano:[#Rz 9:23; 11:3-32]

Dlatego będę Cię wyznawał

wśród narodów

i śpiewał Twojemu imieniu .

¹⁰I znowu mówi:

Cieszcie się, narody, wraz z Jego

ludem .

¹¹I znów:

Uwielbiajcie Pana, wszystkie narody,

i niech Go wysławiają wszystkie

ludy!

¹²I znów Izajasz mówi:

Nastanie korzeń Jessaja,

który też został ustanowiony,

by rządzić narodami;

w Nim narody będą pokładać

nadzieję.

¹³A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem, gdy [trwacie] w wierze, po to, byście obfitowali w nadziei, w mocy Ducha Świętego.

¹⁴Ja sam zaś, moi bracia, jestem przekonany co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, zdolni też jedni drugich pouczać.

¹⁵Odważniej zaś napisałem wam tu i ówdzie, jako ten, który wam przypomina, [a to] ze względu na łaskę daną mi przez Boga,[#Rz 1:5; 12:3]

¹⁶abym był dla narodów sługą Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę [zwiastowania] ewangelii Bożej, aby narody stały się przyjemną ofiarą, uświęconą w Duchu Świętym.[#15:16 sługa , λειτουργός (), osoba sprawująca służbę z czyjegoś upoważnienia.; #Rz 11:13; #Flp 2:17; 1P 2:5, 9; Obj 1:6; #1Kor 6:11; #15:16 Tzn. oddzieloną do tego, co Boskie, za sprawą Ducha Świętego.]

¹⁷Mam zatem chlubę w Chrystusie Jezusie w tym, co odnosi się do Boga.[#Hbr 2:17; 5:1; #1Kor 9:16; 2Kor 10:15; 11:16-18]

¹⁸Nie odważę się bowiem czegokolwiek powiedzieć o tym, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie dla posłuszeństwa pogan, czy to słowem, czy czynem,[#Dz 15:12; 21:19; 2Kor 3:5; #Rz 1:5; 16:26]

¹⁹w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic aż po Illirię dopełniłem [dzieła zwiastowania] ewangelii Chrystusa.[#Mk 16:17; Dz 4:30; Hbr 2:4; #Rz 15:13; #15:19 Może chodzić o podróż, w czasie której Paweł wyruszył z Macedonii i – przed swoją podróżą do Koryntu – czekał na to, jakie skutki odniesie jego 2 List do Koryntian. Zob. Dz 20:1-3; 2Kor 13. Gdy Paweł przybył, problem z judaizującymi był już zażegnany.; #15:19 Illiria to być może region w Macedonii (Dalmacji); tędy biegła Via Egnatia. Arabia i Illiria były zatem w tym czasie najdalszymi punktami służby Pawła.; #15:19 […], ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει πνεύματος [θεοῦ], zob. Hbr 2:4. Tylko w tym fragmencie łączy się ze . Warto zwrócić na to uwagę w odniesieniu do służby Pawła w 2Kor 12:12 i w odniesieniu do człowieka bezprawia w 2Ts 2:3. Zob. 1Tm 1:5; 1Kor 2:4 jeśli chodzi o moc Ducha Świętego w zwiastowaniu Pawła.]

²⁰W ten to sposób stawiam sobie za punkt honoru głosić ewangelię nie tam, gdzie już wspominano imię Chrystusa, abym nie budował na cudzym fundamencie,[#15:20 , φιλοτιμέομαι, lub: aspiruję .; #2Kor 10:15-16]

²¹lecz jak napisano:

Zobaczą [Go] ci, którym o Nim

nie głoszono ,

a ci, którzy nie usłyszeli ,

zrozumieją .

Apostoł o swoich zamiarach

²²Dlatego też wielokrotnie miałem przeszkody w przyjściu do was;[#Rz 1:13; #15:22 W przybyciu do Rzymu przeszkadzało Pawłowi pragnienie rozgłoszenia ewangelii na obszarach basenu M. Śródziemnego (zob. Rz 15:20).]

²³teraz jednak, nie mając już miejsca w tych stronach, a [jednocześnie] od wielu lat żywiąc pragnienie przyjścia do was,

²⁴mam nadzieję, że po drodze, gdy będę szedł do Hiszpanii, odwiedzę was i że przez was zostanę tam wysłany, gdy się przedtem wami po trosze nacieszę.[#15:24 Misja jest dziełem: (1) zbiorowej modlitwy (Rz 15:30) i (2) zbiorowego wsparcia. Musi ona mieć oparcie we wspólnocie Kościoła, który powinien być dla misjonarza domem (Rz 15:24).; #1Kor 16:6]

²⁵Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym.[#Dz 19:21; 20:22]

²⁶Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną składkę na ubogich spośród świętych w Jerozolimie.[#15:26 Nie wszyscy byli ubodzy, zob. Dz 4:32-5:11; 6:1-6; 11:29, chociaż z Ga 2:10 wynika, że było takich wielu.; #1Kor 16:1; 2Kor 8:1; 9:2, 12]

²⁷Uznały za słuszne natomiast, bo też są ich dłużnikami, bo skoro narody dostąpiły udziału w ich [dobrach] duchowych, dłużni są usłużyć im w cielesnych.[#Rz 9:4; #1Kor 9:11; Ga 6:6]

²⁸Po załatwieniu tego i po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze [strony] do Hiszpanii.

²⁹A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego błogosławieństwa.[#Rz 1:11; #15:29 Błogosławieństwo , εὐλογία, to pełnia łask oraz duchowych dóbr i darów. Lub: Przyjdę w pełni szczególnej łaski udzielonej mi przez Chrystusa dla umożliwienia innym udziału w niej (Rz 15:29).]

³⁰Proszę was zaś, bracia, przez [wzgląd na] naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz przez [wzgląd na] miłość Ducha, abyście dołączyli i wraz ze mną walczyli w modlitwach o mnie do Boga,[#Flp 1:27; #15:30 Walczyć w modlitwie to: (1) uznać za swoje to, o co się modlimy, i mieć to zawsze w pamięci; (2) nazywać w modlitwie to, czego zaistnienia się pragnie (np. Ef 1:17-19); (3) oczekiwać, że Bóg to spełni, posługując się nami bądź innymi ludźmi (zob. Kol 4:12 o modlitwach za Epafrodytosa oraz Mt 26:42; Łk 22:44 o walce Chrystusa).; #2Kor 1:11; Kol 4:3; 2Ts 3:1]

³¹abym został uratowany od nieposłusznych [wierze] w Judei i aby moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych,[#2Ts 3:2; #15:31 Nieposłuszni [wierze] , od ἀπειθέω, tj.: (1) nieposłuszni Bogu (Rz 11:30); (2) odrzucający wiarę (Dz 14:2).]

³²tak bym z radością, za wolą Bożą, przyszedł do was i mógł się razem z wami odświeżyć.[#Rz 1:10; #15:32 Lub: odpocząć , .]

³³A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.[#Rz 16:20; Flp 4:9; 1Ts 5:23; Hbr 13:20]