HEBREO 10

1Yamang ang kautusan ay anino lamang ng mabubuting bagay na darating, at hindi ang tunay na larawan ng mga bagay na ito, kailanman ay hindi nito mapapasakdal ang mga lumalapit sa pamamagitan ng gayunding mga alay na laging inihahandog taun-taon.

2Sapagkat kung di gayon, hindi ba sana ay itinigil nang ihandog ang mga iyon? Kung ang mga sumasamba na nalinis nang minsan, sana ay hindi na sila nagkaroon pa ng kamalayan sa kasalanan.

3Ngunit sa pamamagitan ng mga handog na ito ay may pagpapaalala ng mga kasalanan taun-taon.

4Sapagkat hindi maaaring mangyari na ang dugo ng mga toro at ng mga kambing ay makapag-alis ng mga kasalanan.

5Kaya't pagdating ni Cristo sa sanlibutan ay sinabi niya,[#Awit 40:6-8 (LXX); #10:5 Sa Griyego ay .]

“Hindi mo nais ang alay at handog,

ngunit ipinaghanda mo ako ng isang katawan;

6sa mga handog na sinusunog at sa mga handog para sa mga kasalanan

ay hindi ka nalugod.

7Kaya't sinabi ko, ‘Narito, ako'y dumating upang gawin ang iyong kalooban, O Diyos,’

sa balumbon ng aklat ay nasusulat tungkol sa akin.”

8Nang sabihin niya sa itaas na, “Hindi mo ibig at hindi mo rin kinalugdan ang alay at mga handog, at mga buong handog na sinusunog at mga alay para sa kasalanan” na inihahandog ayon sa kautusan,

9pagkatapos ay idinagdag niya, “Narito, ako'y dumating upang gawin ang iyong kalooban.” Inalis niya ang una, upang maitatag ang ikalawa,

10at sa pamamagitan ng kalooban niya tayo'y ginawang banal sa pamamagitan ng pag-aalay ng katawan ni Cristo minsan magpakailanman.

11At bawat pari ay tumatayo araw-araw na naglilingkod at paulit-ulit na nag-aalay ng gayunding mga handog na kailanman ay hindi nakapag-aalis ng mga kasalanan.[#Exo. 29:38]

12Ngunit nang makapaghandog si Cristo ng isa lamang alay para sa mga kasalanan para sa lahat ng panahon, siya ay umupo sa kanan ng Diyos,[#Awit 110:1; #10:12 Sa Griyego ay .]

13at buhat noon ay naghihintay hanggang sa ang kanyang mga kaaway ay maging tuntungan ng kanyang mga paa.

14Sapagkat sa pamamagitan ng isang pag-aalay ay kanyang pinasakdal para sa lahat ng panahon ang mga pinababanal.

15At ang Espiritu Santo ay nagpapatotoo rin sa atin, sapagkat pagkatapos niyang sabihin,

16“Ito ang tipan na aking gagawin sa kanila,[#Jer. 31:33]

pagkatapos ng mga araw na iyon, sabi ng Panginoon;

ilalagay ko ang aking mga kautusan sa kanilang mga puso,

at isusulat ko ang mga iyon sa kanilang pag-iisip,”

17sinabi rin niya,[#Jer. 31:34]

“At ang kanilang mga kasalanan at mga kasamaan ay hindi ko na aalalahanin pa.”

18Kung saan may kapatawaran ng mga ito, ay wala ng pag-aalay para sa kasalanan.

Lumapit Tayo sa Diyos

19Kaya, mga kapatid, yamang mayroon tayong pagtitiwala na pumasok sa santuwaryo sa pamamagitan ng dugo ni Jesus,

20na kanyang binuksan para sa atin ang isang bago at buháy na daan, sa pamamagitan ng tabing, samakatuwid ay sa kanyang laman,

21at yamang mayroon tayong isang pinakapunong pari sa bahay ng Diyos,

22tayo'y lumapit na may tapat na puso sa lubos na katiyakan ng pananampalataya, na ang mga puso ay winisikang malinis mula sa isang masamang budhi at nahugasan ang ating katawan ng dalisay na tubig.[#Lev. 8:30; Ez. 36:25]

23Panghawakan nating matatag ang pagpapahayag ng ating pag-asa nang walang pag-aalinlangan, sapagkat siya na nangako ay tapat.

24At ating isaalang-alang kung papaano gigisingin ang isa't isa sa pag-ibig at sa mabubuting gawa,

25na huwag nating pabayaan ang ating pagtitipon, gaya ng ugali ng iba, kundi palakasin ang loob ng isa't isa, lalung-lalo na kapag inyong nakikita na papalapit na ang Araw.

26Sapagkat kung sinasadya nating magkasala, matapos nating tanggapin ang lubos na pagkakilala sa katotohanan, ay wala ng natitira pang alay para sa mga kasalanan,

27kundi isang kakilakilabot na paghihintay sa paghuhukom, at isang naglalagablab na apoy na tutupok sa mga kaaway.[#Isa. 26:11 (LXX)]

28Ang sumuway sa kautusan ni Moises, sa patotoo ng dalawa o tatlong saksi, ay walang awang namamatay.[#Deut. 17:6; 19:15]

29Gaano pa kayang higpit na parusa sa akala ninyo, ang nararapat sa kanila na yumurak sa Anak ng Diyos at lumapastangan sa dugo ng tipan na nagpabanal sa kanila, at umalipusta sa Espiritu ng biyaya?[#Exo. 24:8]

30Sapagkat kilala natin ang nagsabi, “Akin ang paghihiganti, ako ang gaganti.” At muli, “Huhukuman ng Panginoon ang kanyang bayan.”[#Deut. 32:35; Deut. 32:36]

31Isang kakilakilabot na bagay ang mahulog sa mga kamay ng Diyos na buháy.

32Subalit alalahanin ninyo ang mga nakaraang araw, na pagkatapos na kayo'y maliwanagan, ay nagtiis kayo ng matinding pakikipaglaban na may pagdurusa,

33na kung minsan ay hayagang inilalantad sa pag-alipusta at pag-uusig, at kung minsan ay nagiging mga kabahagi ng mga nagdaranas ng gayon.

34Sapagkat kayo'y nahabag sa mga bilanggo, at tinanggap ninyo nang buong galak ang pagkasamsam sa inyong mga ari-arian, palibhasa'y inyong nalalamang mayroon kayong isang pag-aaring higit na mabuti at tumatagal.

35Kaya't huwag ninyong itakuwil ang inyong pagtitiwala na may dakilang gantimpala.

36Sapagkat kailangan ninyo ng pagtitiis, upang kapag inyong nagampanan ang kalooban ng Diyos ay tanggapin ninyo ang pangako.

37Sapagkat “sa sandaling panahon,[#Heb. 2:3, 4 (LXX)]

ang siyang dumarating ay darating, at hindi maaantala.

38Ngunit ang aking matuwid na lingkod ay mabubuhay sa pananampalataya.

Ngunit kung siya'y tumalikod, ang aking kaluluwa ay hindi malulugod sa kanya.”

39Ngunit tayo'y hindi kabilang sa mga umuurong kaya't sila'y napapahamak, kundi kabilang sa mga may pananampalataya kaya't naliligtas.

©Philippine Bible Society, 2001
Published by: Philippine Bible Society