1 Samuel 17

Si David at si Goliat

¹Tinipon ng mga Filisteo ang mga sundalo nila sa Soco na sakop ng Juda para makipagdigma. Nagkampo sila sa Efes-damim, sa gitna ng Soco at Azeka.

²Tinipon din ni Saul ang mga Israelita, at nagkampo sila sa may Lambak ng Ela at pumuwesto sila para makipaglaban sa mga Filisteo.

³Ang mga Filisteoʼy nasa isang burol at ang mga Israelita namaʼy nasa kabilang burol, nasa gitna nila ang lambak.

⁴Ngayon, lumabas mula sa kampo ng mga Filisteo ang isang mahusay at matapang na mandirigmang taga-Gat na nagngangalang Goliat. May siyam na talampakan ang kanyang taas.[#17:4 : O Mga tatlong metro. Sa Septuagint, anim na talampakan at siyam na pulgada.]

⁵Tanso ang kanyang helmet gayundin ang kanyang panangga sa dibdib na tumitimbang ng limampuʼt walong kilo.

⁶Tanso rin ang nakabalot sa kanyang binti at hita, at may tansong sibat na nakasukbit sa kanyang balikat.

⁷Ang hawakan naman ng kanyang sibat ay mabigat at makapal; ang dulo nitoʼy tumitimbang ng pitong kilo. Nasa unahan naman niya ang tagapagdala ng kanyang kalasag.

⁸Tumayo si Goliat sa harapan at hinamon ang mga Israelita, “Bakit kayo pumarito at pumuwesto pa para makipaglaban? Hindi baʼt ako ay Filisteo at kayoʼy mga utusan ni Saul? Sige, pumili kayo ng isang taong ilalaban nʼyo sa akin.

⁹Kung mapapatay niya ako, magpapaalipin kami sa inyo; pero kung mapapatay ko siya, magpapaalipin kayo at maglilingkod sa amin.

¹⁰Ngayon, hinahamon ko kayo! Papuntahin ninyo rito ang makikipaglaban sa akin.”

¹¹Nang marinig ito ni Saul at ng mga Israelita, natakot sila nang husto.

¹²Ngayon, si David ay anak ni Jesse na mula sa lahi ni Efraim. Si Jesse ay may walong anak na lalaki. Siyaʼy taga-Bethlehem, at mula sa angkan ni Efrata sa lupain ng Juda. Matanda na si Jesse nang mga panahong iyon na naghahari si Saul.

¹³Ang tatlong nakatatandang anak ni Jesse ay sumáma kay Saul sa digmaan; ang panganay na si Eliab, ang pangalawang si Abinadab at ang pangatlong si Shama.

¹⁴Si David ang bunso sa magkakapatid. Habang kasama ni Saul sa digmaan ang tatlo,

¹⁵si David ay nagpapabalik-balik sa paglilingkod kay Saul at sa pagpapastol ng mga tupa ng kanyang ama sa Bethlehem.

¹⁶Sa loob ng apatnapung araw, paulit-ulit na hinahamon ni Goliat ang mga Israelita, araw at gabi.

¹⁷Isang araw, sinabi ni Jesse kay David, “Anak, dalhin mo agad itong kalahating sako ng binusang trigo at sampung pirasong tinapay sa mga kapatid mo na nasa kampo.

¹⁸Dalhin mo rin itong sampung pirasong keso sa pinuno ng hukbo. Kumustahin mo rin ang kalagayan ng mga kapatid mo roon. At sa pagbalik mo rito, magdala ka ng katunayan na mabuti ang kalagayan nila.

¹⁹Naroon sila ngayon sa Lambak ng Elah at nakikipaglaban sa mga Filisteo kasama ni Saul at ng iba pang mga Israelita.”

²⁰Kaya kinabukasan, madaling-araw pa lang ay bumangon na si David at inihanda ang mga pagkaing dadalhin niya. Iniwan niya ang mga tupa sa isang pastol at siyaʼy umalis ayon sa iniutos ni Jesse. Nang dumating siya sa kampo ng mga Israelita, palabas na ang mga sundalong nagsisigawan para makipaglaban.

²¹Maya-maya, magkaharap na ang mga Israelita at mga Filisteo na handa nang maglaban.

²²Iniwan ni David ang mga dala-dala niya sa tagapag-asikaso ng mga kailangan ng hukbo, at tumakbo siya sa lugar ng labanan at kinumusta ang mga kapatid niya.

²³Habang kinakausap niya sila, lumabas si Goliat, ang mahusay na mandirigma na taga-Gat, at pumunta sa unahan ng mga Filisteo. Hinamon na naman niya ang mga Israelita at narinig ito ni David.

²⁴Nang makita ng mga Israelita si Goliat, nagtakbuhan sila dahil sa sobrang takot.

²⁵Nag-usap-usap sila, “Nakita ba ninyo ang lalaking iyon na lumabas para hamunin ang Israel? Bibigyan ng hari ng malaking gantimpala ang sinumang makakapatay sa kanya. Hindi lang iyan, ibibigay pa niya sa makakapatay ang isa sa mga anak niyang babae para maging asawa nito, at hindi na magbabayad ng buwis sa Israel ang kanyang sambahayan.”

²⁶Nagtanong si David sa mga taong nakatayo malapit sa kanya, “Ano ang gantimpalang matatanggap ng taong makakapatay sa taong ito para matigil na ang panghihiya niya sa Israel? At sino ba itong hindi tuling Filisteong ito na humahamon sa mga sundalo ng buháy na Diyos?”

²⁷At sumagot ang mga sundalo, sinabi nila, “Tulad ng narinig mo, iyon nga ang gantimpala sa makakapatay kay Goliat.”

²⁸Nang marinig ito ni Eliab, ang nakatatandang kapatid ni David, na nakikipag-usap si David sa mga tao, nagalit siya. Sinabi niya kay David, “Bakit ka pumunta rito? Sino ang pinagbantay mo sa iilang tupa natin doon sa ilang? Akala mo kung sino ka. Alam ko kung gaano ka kayabang. Pumunta ka lang dito para manood ng labanan.”

²⁹Sinabi ni David, “Ano ba ang ginawa ko? Nagtatanong lang ako.”

³⁰Tinalikuran niya si Eliab at nagtanong sa iba para linawin ang mga nalaman niya kanina at ganoon din ang sagot na natanggap niya.

³¹Nakarating kay Saul ang mga sinabi ni David. Kaya ipinatawag niya ito.

³²Pagdating ni David, sinabi niya kay Saul, “Wala po ni isa man sa atin ang dapat na panghinaan ng loob dahil lang sa Filisteong iyon. Ako na po na inyong lingkod ang makikipaglaban sa kanya.”

³³Sumagot si Saul kay David, “Hindi mo kayang makipaglaban sa kanya. Bata ka pa, habang siyaʼy mandirigma na mula pa sa kanyang pagkabata.”

³⁴Ngunit sinabi ni David kay Saul, “Matagal na po akong nagbabantay sa mga kawan ng aking ama. Kung may leon o oso na tatangay sa mga tupa,

³⁵tinutugis ko po ito at binubugbog, at kinukuha ang tupa. Kung lalaban ito hinuhuli ko ito sa leeg at hinahampas hanggang sa mamatay.[#17:34‑35 : Makikita ito sa Septuagint. Sa Hebreo, balbas.]

³⁶Nagawa ko po ito sa mga leon at oso, at gagawin ko rin ito sa Filisteong iyon na hindi nakakakilala sa Diyos dahil hinahamon po niya ang mga sundalo ng buháy na Diyos.

³⁷Ang Panginoon na nagligtas sa akin sa mga leon at oso ang siya ring magliligtas sa akin sa kamay ng Filisteong iyon.”

Sinabi ni Saul kay David, “Sige, lumakad ka na. Patnubayan ka sana ng Diyos.”

³⁸Ibinigay niya at ipinasuot kay David ang mga kasuotan niyang pandigma – ang tansong helmet at panangga sa dibdib.

³⁹Pagkatapos, isinukbit ni David ang espada ni Saul at sinubukang lumakad.

Ngunit, dahil hindi pa siya sanay na gumamit ng mga ito, sinabi niya kay Saul, “Hindi po ako makikipaglaban na suot ang mga ito; hindi po ako sanay.” Kaya hinubad niya ang lahat ng ito.

⁴⁰Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang tungkod, pumulot ng limang makikinis na bato sa sapa at inilagay sa balat na lalagyan. Dala-dala ang kanyang tirador, lumapit siya sa Filisteo.

⁴¹Lumakad naman si Goliat palapit kay David na pinangungunahan ng tagapagdala ng kanyang armas.

⁴²Nang makita niyang binatilyo lamang si David, magandang lalaki at may mamula-mulang pisngi, hinamak niya ito.

⁴³Sinabi niya kay David, “Aso ba ako at patpat iyang dala-dala mo?” At isinumpa niya si David sa ngalan ng kanyang mga diyos.

⁴⁴Sinabi pa niya kay David, “Lumapit ka rito at ipapakain ko ang bangkay mo sa mga ibon at sa mababangis na hayop!”

⁴⁵Sumagot si David, “Makikipaglaban ka sa akin na ang dalaʼy espada, sibat, at punyal, pero lalabanan kita sa pangalan ng Panginoon ng mga Hukbo, ang Diyos ng hukbo ng Israel na iyong hinahamon.

⁴⁶Sa araw na ito ibibigay ka sa akin ng Panginoon . Papatayin at pupugutan kita ng ulo. Ngayong araw ding ito, ang mga bangkay ng mga kasama mong Filisteo ay ipapakain ko sa mga ibon at mababangis na hayop, at malalaman ng buong mundo na may Diyos ang Israel.

⁴⁷Malalaman ng lahat ng nagkakatipon dito na kayang iligtas ng Panginoon ang kanyang bayan kahit na walang espada o sibat. Sapagkat ang Panginoon ang makikipaglaban at ibibigay niya kayong lahat sa amin.”

⁴⁸Habang papalapit sa kanya ang Filisteo, patakbo siyang sinalubong ni David.

⁴⁹Kumuha siya ng bato sa kanyang lalagyan at tinirador sa noo si Goliat. Tumama ito at bumaon sa noo ni Goliat at natumba siya nang padapa sa lupa.

⁵⁰Kaya tinalo ni David ang Filisteo sa pamamagitan lang ng tirador at isang bato. Napatay niya si Goliat kahit wala siyang dalang espada.

⁵¹Tumakbo siya papunta kay Goliat, kinuha ang espada nito at pinugutan ito ng ulo. Nang makita ng mga Filisteo na patay na ang mahusay nilang mandirigma, nagtakbuhan sila papalayo.

⁵²Sumugod ang mga sundalo ng Israel at Juda na sumisigaw, at hinabol nila ang mga Filisteo hanggang sa Gat at Ekron. Nagkalat ang mga bangkay ng mga Filisteo sa daan ng Saaraim hanggang sa Gat at Ekron.[#17:52 : Ito ay sa Septuagint, sa Hebreo, lambak.]

⁵³Pagkatapos nilang habulin ang mga Filisteo, nagsibalik sila at sinamsam ang mga naiwan sa kampo ng mga Filisteo.

⁵⁴Dinala ni David ang ulo ni Goliat sa Jerusalem, at inilagay sa kanyang tolda ang mga armas ni Goliat.

⁵⁵Habang pinagmamasdan ni Saul si David na papalapit kay Goliat para makipaglaban, tinanong ni Saul si Abner, na kumander ng mga sundalo, “Abner, kaninong anak ang binatilyong iyan?”

Sumagot si Abner, “Hindi ko po alam, Mahal na Hari.”

⁵⁶Sinabi ni Saul, “Alamin mo kung kanino siyang anak.”

⁵⁷Nang bumalik si David sa kampo nila matapos niyang mapatay si Goliat, dinala siya ni Abner kay Saul. Bitbit pa niya ang ulo ni Goliat.

⁵⁸Tinanong siya ni Saul, “Kanino kang anak, binata?”

Sumagot si David, “Anak po ako ng inyong lingkod na si Jesse na taga-Bethlehem.”