Mga Hebreo 2

Babala sa mga Lumilihis ng Landas

¹Kaya dapat nating panghawakang mabuti ang mga katotohanang narinig natin upang hindi tayo maligaw.

²Sapagkat ang Kautusang ibinigay ng Diyos sa pamamagitan ng mga anghel ay napatunayang totoo, at ang sinumang lumabag o sumuway dito ay tumanggap ng kaukulang parusa.

³Gayundin naman, paano tayo makakaiwas sa parusa kung babalewalain natin ang napakadakilang kaligtasang ito? Ang Panginoon mismo ang unang nagpahayag ng kaligtasang ito, at pinatunayan sa atin ng mga nakarinig sa kanya.

⁴Pinatunayan din ito ng Diyos sa pamamagitan ng mga tanda, himala, at kamangha-manghang gawa, at ibaʼt ibang kakayahang kaloob ng Banal na Espiritu na ibinigay niya ayon sa kanyang kalooban.

Nagkatawang Tao si Hesus

⁵Ngayon, tungkol sa mundong darating na sinasabi namin, hindi ito ipinamahala ng Diyos sa mga anghel.

⁶Sapagkat ito ang sinasabi ng Kasulatan:

“Ano ba ang tao upang inyong alalahanin?

Sino nga ba siya upang inyong kalingain?

⁷Sa maikling panahon ginawa ninyong mas mababa

ang kalagayan niya kaysa sa mga anghel.

Ngunit kinoronahan nʼyo siya ng kaluwalhatian at karangalan,

⁸at ipinasailalim nʼyo sa kanyang kapangyarihan

ang lahat ng bagay.”

Ang pagpapasailalim ng lahat ng bagay sa kapangyarihan niya ay nangangahulugang walang anumang bagay na hindi ipinasakop ang Diyos sa kanya. Ngunit ngayon, hindi pa natin nakikita na napasailalim sa kanya ang lahat ng bagay.

⁹Ngunit ang nakita natin ay si Hesus na sa maikling panahon ay naging mas mababa ang kalagayan kaysa sa mga anghel. Ngunit ngayon ay binigyan siya ng kaluwalhatian at karangalan dahil dumanas siya ng matinding hirap at namatay siya para sa lahat; at ito ay sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos.

¹⁰Sapagkat hinangad ng Diyos na dalhin ang marami niyang mga anak patungo sa kaluwalhatian. Siya ang gumawa ng lahat ng bagay, at ginawa niya ito para sa kanyang sarili, kaya nararapat lamang na gawin niyang ganap si Hesus sa pamamagitan ng kanyang paghihirap, upang maging pinuno nila na magdadala sa kanila sa kaligtasan.

¹¹Si Hesus ang naglilinis ng ating mga kasalanan. At ang kanyang Ama ay siya rin nating Ama. Kaya hindi niya ikinakahiya na ituring tayong mga kapatid niya.

¹²Ito ang sinabi niya sa kanyang Ama:

“Ipapahayag ko sa aking mga kapatid

ang mga ginawa mo.

Aawit ako ng papuri sa iyo

sa piling ng mga sumasamba sa iyo.”

¹³Sinabi rin niya,

“Magtitiwala ako sa Diyos.”

At idinagdag pa niya,

“Narito ako, kasama ang mga anak ng Diyos

na kanyang ibinigay sa akin.”

¹⁴At yamang ang mga anak ng Diyos na binanggit niya ay mga taong may laman at dugo, naging tao rin si Hesus upang sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay malupig niya ang diyablo na siyang may kapangyarihan sa kamatayan.

¹⁵Sa ganitong paraan, pinalaya niya sila na naging alipin ng takot sa kamatayan sa buong buhay nila.

¹⁶Kaya malinaw na hindi ang mga anghel ang tinutulungan ni Hesus kundi ang lahi ni Abraham.

¹⁷Ito ang dahilan kung bakit kinailangang magkatawang-tao ni Hesus, upang maging katulad siya ng mga kapatid niya sa lahat ng bagay. Sa ganoon, siya ay magiging punong pari nila na maawain at tapat, na makapaghahandog sa Diyos para sa kapatawaran ng mga kasalanan ng tao.

¹⁸At dahil siya mismo ay nakaranas ng paghihirap nang tuksuhin siya, matutulungan niya ang mga dumaranas ng tukso.