Karunungan ni Solomon 2

Masamang Pag-iisip

¹Ang walang kabuluhang pangangatuwiran ng masama ay ganito:

“Maikli at malungkot ang buhay,” wika nila sa sarili,

“at wala nang lunas pagdating ng wakas ng buhay ng tao,

wala na ring patay na nakakabalik mula sa libingan.

²Pagkakataon lamang ang pagkasilang sa atin;

pagkatapos, tayo'y papanaw at parang di isinilang.

Ang hininga natin ay tulad lamang ng usok,

at ang isipa'y parang tilamsik na mula sa pintig ng puso.

³Pagtigil ng pintig na iyon, ang ating katawang lupa ay babalik sa alabok,

at maglalaho ang ating espiritu kasama ng hanging nagdaraan.

⁴Sa kalaunan, malilimot na ang ating pangalan, pati ang ating mga nagawa.

Mawawala ang buhay natin, parang balumbon ng mga ulap,

matutunaw na parang hamog sa init ng araw.

⁵Ang buhay natin ay lumilipas na parang anino,

ang araw ng pagkamatay ay hindi maiiwasan,

nakatakda na iyon at wala nang makakapagbago.”

⁶Sabi pa rin nila, “Kaya nga, magpakasawa tayo sa lahat ng bagay;[#Isa. 22:13; 1 Cor. 15:32.]

gaya ng ginawa natin noong tayo'y bata pa

at magpakasaya tayo sa kagandahan ng sangnilikha.

⁷Magpakasawa tayo sa mamahaling alak at pabango,

at huwag palampasin isa mang bulaklak sa panahon ng tagsibol.

⁸Pitasin natin ang mga rosas bago ito malanta,

at isuksok sa ating buhok habang sariwa pa ito at mabango.

⁹Magsama-sama tayo sa ating pagdiriwang.

Mag-iwan tayo ng bakas ng kasaysayan sa lahat ng dako,

sapagkat ito'y ating buhay; ito'y ating karapatan.

¹⁰“Apihin natin ang mahihirap kahit na sila ay matuwid.

Pahirapan natin ang mga biyuda.

Huwag nating igalang maging ang matatanda.

¹¹Ang pairalin nating batas ay ang ating lakas,

sapagkat wala tayong mapapala sa pagiging mahina.

¹²Tambangan natin ang mga taong matuwid,

sapagkat hadlang sila sa ating mga balak.

Ipinamumukha nila sa atin ang pagsuway sa kautusan,

at sinasabing tayo'y nagkasala laban sa ating kaugalian.

¹³Ipinagmamalaki nilang nakikilala nila ang Diyos,

at sinasabing sila'y mga anak ng Panginoon.

¹⁴Sila ang nagbibigay sa atin ng mga problema.

¹⁵Makita lang natin sila'y balisa na tayo,

sapagkat kaiba ang kanilang gawain at pamumuhay.

¹⁶Ang palagay nila sa atin ay mababang-mababa,

at nandidiri sila sa ating gawain.

Sinasabi nilang kaligayahan ang wakas ng matuwid,

at ipinagmamagaling na sila'y anak ng Diyos.

¹⁷Tingnan natin kung ang sinasabi nila'y magkakatotoo,

kung ano ang mangyayari sa kanila pagkamatay nila.

¹⁸Kung ang mga matuwid ay anak nga ng Diyos,

sila ay tutulungan niya at ililigtas sa mga kaaway.

¹⁹Subukin natin silang kutyain at pahirapan,

upang malaman natin kung hanggang saan ang kanilang kabutihang-loob,

at kung hanggang kailan sila makakatagal.

²⁰Subukin nating ilagay sila sa bingit ng kamatayan,

dahil ang sabi nila ay iingatan sila ng Diyos.”

²¹Iyon ang pangangatuwiran ng masasama, ngunit sila'y nagkakamali,

sapagkat binubulag sila ng kanilang kasamaan.

²²Hindi nila nabatid ang lihim na panukala ng Diyos.

Hindi sila umasa sa gantimpala ng kabanalan,

hindi naisip ang magandang wakas ng malinis na pamumuhay.

²³Sapagkat ang tao'y hindi nilikha ng Diyos para mamatay,[#Gen. 1:26-27.]

kundi upang maging larawan niyang buháy.

²⁴Ngunit dahil sa pakana ng diyablo, nakapasok ang kamatayan

at ito ang kahihinatnan ng mga napailalim sa kanya.