Ang Mangangaral 1

Walang Kabuluhan ang Lahat

¹Ito ang mga katuruan ng Mangangaral, ang anak ni David na hari ng Israel.

²“Napakawalang kabuluhan! Napakawalang kabuluhan; lahat ay walang kabuluhan,” sabi ng Mangangaral.[#1:2 o kaya'y .; #1:2 o kaya'y .; #1:2 o kaya'y .]

³Nagpapakapagod ka nang husto sa pagtatrabaho sa mundong ito.

Ngunit para saan ba ang mga pagpapagod na ito?

⁴Patuloy ang pagpapalit-palit ng mga lahi ngunit hindi nagbabago ang daigdig.[#Ecc. 14:18.]

⁵Ang araw ay patuloy sa pagsikat at patuloy sa paglubog; pabalik-balik lang sa pinanggalingan.

⁶Ang hangin ay umiihip patungong timog, papuntang hilaga, buong araw na paikut-ikot.

⁷Lahat ng tubig ay umuuwi sa dagat ngunit hindi ito napupuno. Ang tubig ay bumabalik sa batis na pinagmulan upang muling umagos patungong karagatan.

⁸Ang lahat ng bagay ay nakababagot, hindi makayanang ipaliwanag. Walang sawa ang paningin ng tao; walang tigil ang kanyang pakinig.

⁹Ang naganap noon ay nangyayari rin ngayon. Ang mga nagawa noon ay nagagawa rin ngayon; walang bagong pangyayari sa mundong ito.

¹⁰Ang sabi ng iba, “Halikayo! Ito'y bago.” Ngunit naganap na iyon noong di pa tayo tao.

¹¹Hindi na maalala ang mga nauna. At ang nangyayari ngayon ay malilimutan din sa hinaharap.

Ang Karanasan ng Mangangaral

¹²Ako, ang Mangangaral, ay naging hari ng Israel.

¹³Siniyasat ko at pinag-aralang mabuti ang lahat ng bagay sa buong mundo. At nakita kong ang tao'y itinalaga ng Diyos sa matinding paghihirap.

¹⁴Nakita kong ang lahat ng gawa ng tao sa mundong ito ay walang kabuluhan; ito'y tulad lang ng paghahabol sa hangin.[#1:14 o kaya'y .]

¹⁵Hindi na maitutuwid ang baluktot at hindi na maibibilang ang wala.

¹⁶Sinabi ko sa aking sarili, “Ang karunungan ko'y higit sa sinundan kong mga hari ng Jerusalem. Alam ko kung ano ang tunay na karunungan at kaalaman.”[#1 Ha. 4:29-31; Ecc. 47:14-18.]

¹⁷Pinag-aralan kong mabuti ang pagkakaiba ng karunungan at ng kamangmangan, ng katalinuhan at ng kabaliwan. Ngunit napatunayan kong ito rin ay tulad lang ng paghahabol sa hangin.

¹⁸Habang lumalawak ang karunungan ay dumarami ang alalahanin, at habang dumarami ang nalalaman ay lalong tumitindi ang kapighatian.