1Przeto, bracia moi umiłowani i pożądani, radości i korono moja, trwajcie w Panu, umiłowani.[#II Kor. 1,14; I Tes. 2,19—20]
2Upominam Ewodię i upominam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.
3Proszę także i ciebie, wierny mój towarzyszu, zajmij się nimi, wszak one dla ewangelii razem ze mną walczyły wespół z Klemensem i z innymi współpracownikami moimi, których imiona są w księdze żywota.[#Ps. 69,28; Łuk. 10,20]
4Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się.[#Fil. 3,1; II Kor. 13,11]
5Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko.[#Hebr. 10,37; Jak. 5,8—9]
6Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu.[#Mat. 6,25—34; Kol. 4,2; I Piotra 5,7; Ps. 145,18; Jan 14,27]
7A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.[#Kol. 3,15]
8Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały.[#Rzym. 12,17]
9Czyńcie to, czego się nauczyliście i co przejęliście, co słyszeliście, i co widzieliście u mnie; a Bóg pokoju będzie z wami.[#I Tes. 5,23; Rzym. 16,20; I Kor. 14,33]
10A uradowałem się wielce w Panu, że nareszcie zakwitło staranie wasze o mnie, ponieważ już dawno o tym myśleliście, tylko nie mieliście po temu sposobności.
11A nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się przestawać na tym, co mam.[#I Tym. 6,6]
12Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem być nasycony, jak i głód cierpieć, obfitować i znosić niedostatek.[#II Kor. 6,10]
13Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie.[#II Kor. 12,10; II Tym. 4,17]
14Wszakże dobrze uczyniliście, uczestnicząc w mojej udręce.
15A wy, Filipianie, wiecie, że na początku zwiastowania ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, wy byliście jedynym zborem, który był wspólnikiem moim w dawaniu i przyjmowaniu,[#II Kor. 11,9]
16Bo już do Tesaloniki i raz, i drugi przysłaliście dla mnie zapomogę.
17Nie żebym oczekiwał daru, ale oczekuję plonu, który obficie będzie zaliczony na wasze dobro.[#I Kor. 9,11]
18Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko, nawet więcej niż mi potrzeba; mam wszystkiego pod dostatkiem, otrzymawszy od Epafrodyta wasz dar, przyjemną wonność, ofiarę mile widzianą, w której Bóg ma upodobanie.[#II Mojż. 29,18; Ez. 20,41; Fil. 2,25]
19A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie.
20Bogu zaś i Ojcu naszemu niechaj będzie chwała na wieki wieków. Amen.
21Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Was pozdrawiają bracia, którzy są ze mną.
22Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza zaś ci z domu cesarskiego.[#Fil. 1,13]
23Łaska Pana Jezusa Chrystusa niechaj będzie z duchem waszym. Amen.