Jeremiasza 1

Jeremiasza 1

Tytuł, autor i czasy

¹Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, należącego do rodu kapłańskiego z Anatot, w ziemi Beniamina.[#1:1 , hbr. ()יִרְמְיָה (), czyli: wywyższa (l. uwalnia ).; #1:1 , hbr. חִלְקִיָּהוּ (), czyli: moim działem .]

²PAN skierował do niego swoje Słowo za czasów Jozjasza, syna Amona, króla Judy. Było to w trzynastym roku jego panowania.[#1:2 , hbr. יֹאשִׁיָּהוּ (), czyli: podtrzymuje .; #1:2 , hbr. אָמוֹן (), czyli: zręczny rzemieślnik .]

³Następnie kierował do niego swoje Słowo za czasów Jehojakima, syna Jozjasza, króla Judy, i aż do końca jedenastego roku Sedekiasza, syna Jozjasza, króla Judy, aż do uprowadzenia ludności Jerozolimy do niewoli w piątym miesiącu tego roku.[#1:3 , hbr. יְהוֹיָקִים (), czyli: podnosi .; #1:3 , hbr. צִדְקִיָּהוּ (), czyli: jest sprawiedliwością .; #1:3 Tj. w sierpniu 586 r. p. Chr.]

Powołanie

⁴PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

⁵Zanim ukształtowałem cię w łonie matki,

już wiedziałem,

co chcę z tobą uczynić,

zanim się urodziłeś, poświęciłem cię

i wyznaczyłem na proroka dla narodów.

⁶Ach, Wszechmocny PANIE —

odpowiedziałem —

ja nie potrafię przemawiać,

jestem jeszcze za młody.

⁷Wtedy PAN powiedział:

Nie mów: Jestem jeszcze za młody.

Do kogokolwiek cię poślę,

pójdziesz,

i wszystko, co ci rozkażę,

przekażesz.

⁸Nie bój się ich!

Ja jestem z tobą,

będę cię ratował!

— oświadcza PAN .

⁹Następnie wyciągnął PAN rękę

i dotknął moich ust.

I powiedział PAN do mnie:

Oto wkładam moje słowa

w twoje usta.

¹⁰Spójrz! Powierzam ci dziś

władzę nad narodami

i nad królestwami,

aby wykorzeniać i burzyć,

niszczyć i przewracać,

budować oraz sadzić.

Gałązka migdałowca

¹¹I skierował PAN do mnie Słowo

tej treści:

Co widzisz, Jeremiaszu?

Widzę gałązkę migdałowca —

odpowiedziałem.

¹²A PAN na to:

Dobrze widzisz,

gdyż Ja czuwam nad

moim Słowem,

aby je wypełnić.

Kipiący kocioł nieszczęścia

¹³I powtórnie skierował PAN do mnie

Słowo tej treści:

Co widzisz?

Odpowiedziałem:

Widzę kocioł, bucha parą

i nachyla się ku nam od północy.

¹⁴Tak — potwierdził PAN —

od północy wylewa się nieszczęście

na wszystkich mieszkańców tej ziemi.

¹⁵Bo oto Ja przywołam

wszystkie plemiona królestw

północnych —

oświadcza PAN —

i przyjdą, każdy ustawi swój tron

u wejścia do bram Jerozolimy,

naprzeciw wszystkich jej

murów dookoła

i naprzeciw wszystkich

miast judzkich.

¹⁶Wtedy wydam na mieszkańców

me wyroki

za ich złe postępowanie,

za to, że Mnie opuścili,

a kadzili obcym bóstwom

i kłaniali się dziełu swoich rąk.

Obietnica ochrony

¹⁷Ty więc przepasz swoje biodra,

wstań i przemów do nich.

Przekaż im wszystko to,

co Ja ci nakazuję,

nie obawiaj się ich,

abym nie napełnił cię

lękiem przed nimi!

¹⁸Oto Ja ustanawiam cię

dziś dla warownego miasta

żelaznym słupem

i murem ze spiżu —

przeciwko całej tej ziemi,

przeciwko królom Judy,

jej książętom,

jej kapłanom i jej ludowi.

¹⁹Będą cię zwalczać, lecz cię

nie przemogą,

bo Ja jestem z tobą —

oświadcza PAN —

aby cię ratować.