2 Samuela 16

Dawid na wygnaniu Troska Syby

1Gdy Dawid zszedł nieco ze szczytu, oto Syba, sługa Mefiboszeta, wyszedł mu na spotkanie z parą osiodłanych osłów, na grzbiecie których było dwieście chlebów, sto pęczków rodzynków, sto świeżych [owoców] oraz łagiew wina.[#2Sm 9:2; #16:1 Być może fig lub jabłek granatowych.; #16:1 Tj. 22 l.]

2Król zapytał Sybę: Po co ci to? A Syba odpowiedział: Osły są dla domu króla – do jazdy, chleb i świeże [owoce] do jedzenia dla sług, a wino jest do picia – dla zmęczonego na pustyni.

3Król zapytał: A gdzie jest syn twojego pana? Syba odpowiedział królowi: Oto został w Jerozolimie, bo powiedział [sobie]: Dziś zwrócą mi dom Izraela, królestwo mojego ojca.[#2Sm 4:4; 9:12; 19:24-29]

4Wówczas król powiedział do Syby: Do ciebie będzie należało wszystko, co należało do Mefiboszeta. A Syba odpowiedział: Kłaniam się. [I] obym zawsze znajdował łaskę w twoich oczach, mój panie, królu!

Obelgi Szimejego

5A gdy król Dawid przybył do Bachurim, oto wyszedł stamtąd pewien człowiek z rodziny domu Saula imieniem Szimei, syn Gery. Szedł on pewny siebie i złorzeczył.[#16:5 : וּבָא zamiast וַיַּבֹא.; #16:5 , שִׁמְעִי, raczej skr. , czyli: .; #Rdz 46:21; #16:5 Gera , גֵּרָא, czyli: .]

6Obrzucał też Dawida i wszystkie sługi króla Dawida kamieniami, również cały lud i wszystkich zbrojnych z jego prawej i lewej strony.

7Tak zaś wołał Szimei w swoim złorzeczeniu: Precz! Precz, krwiopijco, nikczemniku![#16:7 , אִישׁ הַדָּמִים, lub: człowieku [splamiony] krwią l. , .; #16:7 , אִישׁ הַבְּלִיָּעַל, lub: człowieku Beliala , .]

8JHWH sprowadził na ciebie całą krew domu Saula, w miejsce którego zapanowałeś, i przekazał JHWH panowanie w rękę Absaloma, twojego syna! I oto znalazłeś się w niedoli, ponieważ jesteś krwiopijcą!

9Wtedy Abiszaj, syn Serui, powiedział do króla: Dlaczego ten zdechły pies złorzeczy tak mojemu panu, królowi? Pozwól, że przejdę [na jego stronę] i zetnę mu głowę![#2Sm 9:8; #Wj 22:28]

10Ale król odpowiedział: Co mnie i wam, synowie Serui? Złorzeczy tak, ponieważ JHWH powiedział mu: Złorzecz Dawidowi! Kto zatem powie: Dlaczego tak czynisz?[#Sdz 11:12; 2Sm 19:23; 1Krl 17:18; 2Krl 3:13; #16:10 , מַה־לִּי וְלָכֶם, wyrażenie o szerokim znaczeniu, np. , lub: Te obelgi nie są pod twoim adresem, a mnie nie musisz bronić .]

11Powiedział jeszcze Dawid do Abiszaja i do wszystkich swoich sług: Oto mój [własny] syn, który wyszedł z mojego wnętrza, szuka mojej duszy, a co dopiero ten Beniaminita! Zostawcie go, niech złorzeczy, skoro JHWH mu [tak] powiedział.

12Może JHWH wejrzy na moją krzywdę i przywróci mi JHWH powodzenie w zamian za to jego dzisiejsze złorzeczenie.[#16:12 , wg עָוֹן, lub: karę za winę ; (metonimicznie: ), za בְּעֵינִי, ; em. za G S Vg na: , בְּעוֹנִי.; #Prz 24:17-18]

13I poszedł Dawid ze swoimi ludźmi w dalszą drogę. Szimei zaś szedł zboczem góry równolegle do niego, ciągle [mu] złorzeczył, obrzucał go z boku kamieniami i obsypywał [zgarniętym z ziemi] prochem.

14W końcu król i cały lud, który był z nim, dotarli zmęczeni [nad Jordan] i tam odpoczęli.[#16:14 Za G.; #16:14 Tj. pokonali dystans ok. 36 km w górę na wys. ok. 1060 m n.p.m.]

Absalom w zajętej Jerozolimie

15Absalom tymczasem i cały lud, Izraelici, wkroczyli do Jerozolimy – a Achitofel z nimi.

16A gdy Chuszaj Arkita, przyjaciel Dawida, przyszedł do Absaloma, wykrzyknął Chuszaj do Absaloma: Niech żyje król! Niech żyje król![#16:16 W dwóch Mss i G tylko raz.]

17Absalom zaś powiedział do Chuszaja: Taka to jest twoja wierność względem twojego przyjaciela? Dlaczego to nie poszedłeś ze swoim przyjacielem?[#16:17 , חֶסֶד, lub: łaska , , .]

18A Chuszaj odpowiedział Absalomowi: Nie! Bo kogo wybrał JHWH i ten lud, i wszyscy Izraelici, do tego będę należał i przy tym pozostanę.

19A po drugie: Komu ja będę służył? Czy nie jego synowi? Jak służyłem twojemu ojcu, tak będę [służył] tobie.

Pierwsza rada Achitofela

20Wtedy Absalom zwrócił się do Achitofela: Dajcie jakąś radę, co mamy czynić?

21Wtedy Achitofel powiedział do Absaloma: Zbliż się do nałożnic twojego ojca, [do tych], które pozostawił do pilnowania pałacu. Gdy cały Izrael usłyszy, że obrzydziłeś się swojemu ojcu [całkowicie], wzmocnią się ręce wszystkich, którzy są z tobą.[#Rdz 35:22; 49:3-4; Kpł 18:8; 20:11; Pwt 23:1; 27:20; #Rdz 34:30; 1Sm 13:4; 27:12; 2Sm 10:6; #16:21 , כִּי־נִבְאַשְׁתָּ, lub: ześmierdłeś , tj. całkowicie zerwałeś mosty porozumienia z ojcem.]

22Rozstawili zatem Absalomowi namiot na tarasie [pałacu] i [tam], na oczach całego Izraela, obcował on z nałożnicami swojego ojca.[#Ps 19:4; #1Krl 12:10-11]

23A rada Achitofela, której w tych dniach udzielał, była jak odpowiedź Boga na pytanie człowieka – tyle znaczyła każda rada Achitofela, zarówno u Dawida, jak u Absaloma.

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018 Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Published by: Ewangeliczny Instytut Biblijny