Księga Kaznodziei 7

Marność doczesnych zdobyczy

¹Lepsze dobre imię niż dobry olejek[#Rdz 6:4; 12:2; Pwt 22:14, 19; 2Sm 7:9; 8:13; 23:18, 22; 1Krn 5:24; 12:31; 2Krn 26:15; Ne 6:13; 9:10; Prz 22:1; Iz 63:12, 14; Jr 32:20; Ez 16:14; Dn 9:15; #7:1 Gra słów: , טוֹב שֵׁם מִשֶּׁמֶן טוֹב, .]

i lepszy dzień zgonu niż dzień

narodzenia.

²Lepiej iść do domu żałoby niż iść

do domu biesiady –

bo tam widzi się kres wszystkich

ludzi,

a żyjący powinien brać to sobie

do serca.

³Lepszy jest smutek niż śmiech,

bo gdy smutek na twarzy,

serce staje się lepsze.

⁴Serce mądrych jest w domu żałoby,

lecz serce głupich w domu wesela.

⁵Lepiej słuchać nagany mądrego

niż przysłuchiwać się pieśni

głupich,

⁶gdyż jak jest z trzaskiem cierni

[płonących] pod garnkiem,

tak jest ze śmiechem głupiego –

lecz i to jest marnością.

Marność niesprawiedliwych zwycięstw

⁷Owszem, ucisk ogłupia mędrca,[#7:7 Lub: zastraszenie, groźba, . Wg G: , συκοφαντία. (l. ) , συκοφαντία περιφέρει σοφὸν καὶ ἀπόλλυσι τὴν καρδίαν εὐτονίας αὐτοῦ.]

a łapówka gubi serce.

⁸Lepszy jest koniec sprawy

niż jej początek,

lepszy duch cierpliwy

niż duch zarozumiały.

⁹Nie bądź w swym duchu prędki,

by się gniewać,

bo gniew spoczywa w piersi

[ludzi] głupich.

Marność życia wspomnieniami o przeszłości

¹⁰Nie pytaj: Jak to jest, że

wcześniejsze dni

były lepsze niż obecne?

Gdyż nie z mądrości

stawiasz to pytanie.

¹¹Dobra jest mądrość wraz

z majątkiem,

jest zyskiem dla oglądających

słońce,

¹²gdyż w cieniu mądrości

jest jak w cieniu pieniędzy,

jednak korzyść z poznania jest ta:

Mądrość przedłuża życie

tych, co ją posiadają.

Marność niezgody na Boże ustalenia

¹³Przypatrz się dziełu Boga,

bo kto potrafi wyprostować

to, co On zakrzywił?

¹⁴W dniu szczęścia korzystaj[#7:14 , טוֹבָה, lub: dobra, dobrobytu, powodzenia.]

z dobra,

a w dniu niedoli zauważ:

Również ten [dzień], podobnie

jak tamten,

uczynił Bóg,

aby człowiek nie dociekł

tego, co będzie po nim.

Marność drobiazgowości

¹⁵To wszystko widziałem w dniach

mojej marności:

Bywa, że sprawiedliwy ginie

w swej sprawiedliwości

i bywa, że bezbożny żyje długo

w swej niegodziwości.

¹⁶Nie bądź zbyt sprawiedliwy

i nie rób się zbyt mądrym –

dlaczego miałbyś się gubić?

¹⁷Nie bądź zbyt grzeszny

ani nie bądź głupi:

dlaczego miałbyś umrzeć

nie w swoim czasie?

¹⁸Dobrze, jeśli trzymać się

będziesz jednego

i nie odsuniesz swej ręki

od drugiego –

owszem, kto boi się Boga,

wyjdzie z tych wszystkich

[zawiłości].

¹⁹Mądrość wzmacnia mędrca bardziej

niż dziesięciu wodzów,

którzy byli w mieście.

²⁰Gdyż nie ma na ziemi człowieka

sprawiedliwego,

który by czynił dobrze

i nie grzeszył.

²¹Nie wszystkie też słowa,

które się wygłasza,

bierz sobie do serca,

byś nie usłyszał swego sługi,

jak cię przeklina,

²²nierzadko bowiem, o czym wie

twoje serce,

ty też przeklinałeś innych.

Marność niemoralności

²³To wszystko wypróbowałem

w mądrości.

Powiedziałem: Będę mądry!

Lecz mądrość była mi odległa.

²⁴Odległe jest to, co było,

i głębokie, [bardzo] głębokie –

kto się tego doszuka?

²⁵Skierowałem się ja – i me serce –

by poznawać,

by dociekać – i odkrywać mądrość

i stan rzeczy,

i by poznać, że bezbożność

jest głupotą,

a głupota – szaleństwem.

Marność próżności

²⁶I oto odkrywam:

Bardziej gorzką niż śmierć

jest kobieta,

ta, której pułapkami

i sieciami serce,

[a] więzami ręce.

Ten, kto jest dobry przed

Bogiem,

zdoła się jej wyślizgnąć,

ale ten, kto grzeszy, będzie

przez nią usidlony.

²⁷Zauważ to: Odkryłem –

mówi Kaznodzieja –

jedno po drugim badając,

by znaleźć rozwiązanie:

²⁸Oto, czego moja dusza

wciąż szuka,

a nie znalazłem:

Człowieka – jednego na tysiąc –

znalazłem;

lecz kobiety wśród nich wszystkich

– nie znalazłem.

²⁹Jedynie zauważ to: Odkryłem, że

Bóg stworzył człowieka prawym,

lecz oni wynaleźli wiele [innych]

rozwiązań.