Joba 11

Sofar: Wezwanie do opamiętania się

¹Wtedy Sofar z Naama odezwał się w te słowa:

²Czy ta obfitość słów pozostanie

bez odpowiedzi

i czy można usprawiedliwiać

człowieka gadatliwego?

³Twoja paplanina – czy ma uciszyć

mężczyzn?

Gdy kpisz, czy nikt cię nie ma

zganić?

⁴Twierdzisz: Mówię szczerze,[#11:4 , זַךְ לִקְחִי (), idiom (?): (1) ; (2) .]

jestem czysty w Twoich oczach!

⁵Lecz niechby Bóg przemówił

i otworzył swe usta przed tobą!

⁶Niechby ci ogłosił tajniki mądrości,

bo podwójne są dla zrozumienia,

wtedy poznałbyś, że Bóg [i tak]

zapomina

o części twoich win.

⁷Czy zgłębiłeś tajemnicę Boga?

Czy zbadałeś doskonałość

Wszechmocnego?

⁸Jest wyższa niż niebiosa –

co [ty] możesz zrobić?

Jest głębsza niż szeol –

co [ty] wiesz?

⁹Dłuższa niż ziemia w swej mierze,

szersza niż morze.

¹⁰Kiedy przechodzi i [kogoś] zamyka

lub [kogoś] pociąga – kto Go

powstrzyma?

¹¹Bo On zna mężczyzn pustych

i widzi nieprawość –

czy jej nie rozważa?

¹²Lecz człowiek próżny

tak może zmądrzeć,

jak samiec osła urodzić się

człowiekiem.

¹³Jeśli ty przygotujesz swe serce

i wyciągniesz do Niego dłonie –

¹⁴jeśli nieprawość jest w twych

rękach, oddal ją,

i nie pozwól mieszkać w twych

namiotach bezprawiu –

¹⁵wtedy rzeczywiście będziesz mógł

podnieść swe oblicze

ze splamienia,

będziesz mocny i nie będziesz

się bał.

¹⁶Wtedy też zapomnisz o udręce,

wspomnisz o niej jak o wodach,

które przepłynęły,

¹⁷i jaśniejsze niż południe nastanie

dla ciebie życie,

a co ciemniejsze, będzie jak

poranek.

¹⁸Będziesz mógł ufać, bo będzie

nadzieja,

i pozamykasz się, by odpocząć

bezpiecznie.

¹⁹Będziesz leżał i nikt cię

nie przestraszy,

a wielu zabiegać będzie

o twe względy.

²⁰A oczy bezbożnych pogasną,

nie będzie dla nich ucieczki,

a ich nadzieją – wyzionięcie

duszy.