Joba 31

Rachunek sumienia

¹Zawarłem przymierze

z moimi oczami –

i cóż? Czy mam patrzeć

[pożądliwie] na dziewicę?

²Jaki byłby wtedy [mój] dział

od Boga z góry

i dziedzictwo od Wszechmocnego

z wysoka?

³Czy zguba nie spada

na złoczyńców,

a nieszczęście na czyniących

bezprawie?

⁴Czy On nie widzi moich dróg

i czy nie liczy wszystkich moich

kroków?

⁵Jeśli podążałem za marnością[#31:5 : wg G: , μετὰ γελοιαστῶν.]

i jeśli moja noga śpieszyła

do zdrady,

⁶to niech mnie zważy na

rzetelnych szalach

i niech pozna Bóg mą niewinność!

⁷Jeśli mój krok zboczył z [właściwej]

drogi

i moje serce poszło za oczami,

a do moich dłoni przylgnęła

jakaś zmaza,

⁸to niech ja sieję, a inny niech

spożywa,

a moje latorośle niech będą

wykorzenione!

⁹Jeśli moje serce dało się omamić

przez [inną] kobietę

i czyhałem u drzwi mojego

sąsiada,

¹⁰to niech moja żona miele

dla innego

i niech pochylają się nad nią inni

[mężczyźni]!

¹¹Byłaby to bowiem rzecz haniebna

i nieprawość [do osądzenia przez]

sędziów!

¹²Tak, [zasługiwałoby to] na ogień –

niechby palił aż

do zniszczenia

i niechby cały mój dorobek

pochłonął aż do korzeni.

¹³Jeślibym odrzucił prawo mojego

sługi lub mojej służącej,

gdy występowali przeciwko mnie

ze skargą,

¹⁴to co bym począł, gdyby Bóg

powstał,

i co bym Mu odpowiedział,

gdyby [zaczął mnie] badać?

¹⁵Czy Ten, który stworzył mnie

we wnętrzu [matki],

nie stworzył i jego?

I czy [On] jeden nie ukształtował

nas w łonie?

¹⁶Jeśli odmówiłem prośbie

potrzebujących

i oczy wdowy [przeze mnie]

przygasły,

¹⁷lub [jeśli] sam jadłem swoją

kromkę

i nie jadła z niej sierota –

¹⁸bo od mojej młodości

wychowywałem ją jak ojciec

i prowadziłem od łona jej matki –

¹⁹jeśli widziałem ginącego

z powodu braku odzienia

i potrzebującego bez okrycia;

²⁰jeśli nie błogosławiły mnie jego

biodra

i nie ogrzał się wełną moich owiec;

²¹jeśli podniosłem rękę przeciw

sierocie,

ponieważ zauważyłem, że ktoś

mnie w bramie poprze,

²²to niech odpadnie mi łopatka

od barku,

a moje ramię niech wyrwą

ze stawu!

²³Tak, kara Boża była mi postrachem

i [to, że] przed Jego majestatem

nie zdołałbym [się ostać].

²⁴Jeśli uczyniłem złoto swą ufnością[#31:24 ufność , כֶּסֶל (), zob. Jb 8:14; Ps 78:7; Prz 3:26, ozn. też (Jb 15:27) i (Kzn 7:25).]

i do kruszcu mówiłem: [O ty], moje

bezpieczeństwo!

²⁵Jeśli cieszyłem się, że wielkie jest

moje bogactwo

i że potężny jest dorobek mojej ręki,

²⁶jeśli widziałem światło, że świeci,

i księżyc sunący wspaniale,

²⁷i moje serce dało się uwieść

potajemnie,

i całowałem ustami moją rękę

[i przesyłałem im pocałunki],

²⁸również to byłaby nieprawość

[do osądzenia przez] sędziego,

bo sprzeniewierzyłbym się Bogu

z wysoka.

²⁹Jeśli cieszyłem się z upadku

kogoś, kto mnie nienawidzi,

i triumfowałem, że znalazło go

nieszczęście,

³⁰[byłbym winny], jednak

nie dopuściłem, by zgrzeszyło

moje podniebienie,

dopraszając się z przekleństwem

jego duszy!

³¹Czyż nie mówili mężczyźni

z mego namiotu:

Czy ktokolwiek nie nasycił się

u niego mięsem?

³²Obcy przechodzień nie nocował

na dworze,

przed podróżnymi otwierałem

moje drzwi.

³³Jeśli taiłem – jak człowiek –[#31:33 Lub: jak Adam .]

swe przestępstwa,

aby ukryć w moim łonie

nieprawości,

³⁴[tylko] dlatego, że bałem się

licznego tłumu

i przerażała mnie pogarda

[innych] rodów –

stąd milczałem i nie wychodziłem

poza drzwi –

³⁵to obym nie miał nikogo,

kto by mnie wysłuchał!

Oto mój podpis! Niech mi odpowie

Wszechmocny!

Oby mój przeciwnik napisał

oskarżenie!

³⁶Czy nie wziąłbym go sobie

na ramiona

i nie uwieńczyłbym nim siebie

[jak] koroną?

³⁷Przedstawiłbym mu liczbę

moich kroków,

zbliżyłbym się do niego

niczym książę.

³⁸Jeśli przeciwko mnie krzyczała

moja rola,

a razem z nią płakały jej zagony;

³⁹jeśli spożywałem jej plony

bez zapłaty,

a duszę jej właściciela zgasiłem,

⁴⁰to zamiast pszenicy niech [mi]

wzejdzie oset,

a zamiast jęczmienia

cuchnące chwasty!

Skończyły się słowa Joba.