1W tej godzinie uczniowie podeszli do Jezusa i zapytali: Kto zatem jest większy w Królestwie Niebios?[#18:1 Lub: w tym czasie .; #Mt 20:26; 23:11; Łk 22:24-27]
2Wtedy przywołał dziecko, postawił je pośród nich[#18:2 Być może było to dziecko Piotra, bo wydarzenie mogło mieć miejsce w jego domu (Mk 9:33).]
3i powiedział: Zapewniam was, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jak dzieci, na pewno nie wejdziecie do Królestwa Niebios.[#Ps 131:2; Mt 19:14; Mk 10:15; Łk 18:17; #Mt 5:20; 7:21; J 3:3-5]
4Kto więc uniży się jak to dziecko, ten jest większy w Królestwie Niebios.[#Mt 20:26-27; 23:12; Jk 4:10]
5I kto przyjmie jedno takie dziecko w moje imię, Mnie przyjmuje.[#Mt 10:40; J 13:20]
6Kto zaś zrazi jednego z tych małych, wierzących we Mnie, korzystniej byłoby dla niego, gdyby mu zawieszono u szyi ośli kamień młyński i utopiono [go] w głębi morza.[#1Kor 8:13; #Mk 9:42; Łk 17:2; #18:6 Chodzi o wierzchni kamień młyński obracany przez osła (Mt 18:6).]
7Biada światu z powodu skandali! Musi dojść do skandali, lecz biada temu człowiekowi, przez którego skandal przychodzi.[#Mt 13:41; Mk 9:42; Łk 17:1; #18:7 , σκάνδαλον: (1) języczek pułapki l., jako synekdocha: , ; (2) przenośnie , tj. to, co sprawia, że dana osoba łapie się na grzech, upada (Rz 11:9); (3) metaforycznie: (a) do grzechu l. odstępstwa: (Mt 18:7); (b) to, co jest źródłem takiej pokusy l. zgorszenia (1Kor 1:23); ozn. również powód do upadku, zrażenia się l. uprzedzenia i odejścia od pierwotnego zamiaru.]
8Jeśli zaś twoja ręka lub twoja noga jest dla ciebie pułapką, odetnij ją i odrzuć od siebie; korzystniej jest dla ciebie wejść w życie okaleczonym lub kulawym, niż mając obie ręce lub obie nogi, być wrzuconym do ognia wiecznego.[#18:8 Lub: stopa, πούς.; #Mt 5:30; #Mt 25:41]
9I jeśli twoje oko jest dla ciebie pułapką, wyłup je i odrzuć od siebie; korzystniej jest dla ciebie wejść w życie jednookim niż mieć dwoje oczu i być wrzuconym do ognia Gehenny.[#Mt 5:29]
10Uważajcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych, gdyż mówię wam, że ich aniołowie w niebiosach zawsze widzą twarz mojego Ojca w niebie.[#Rdz 48:16; Ps 34:8; 91:11; Dz 12:15; Hbr 1:14; #18:10 Każdy naród zdaje się mieć anioła (Dn 10:13, 20-21; 12:1); każda wspólnota także (zob. Obj 2-3). (l. ) (βλέπουσιν τὸ πρόσωπον), idiom: .]
11Gdyż Syn Człowieczy przyszedł zbawić to, co zginęło.[#18:11 Mt 18:11, Ἦλθεν γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός, W (IV/V); brak w: א B (IV), ; Mt 18:11.]
12Jak się wam wydaje? Jeśli jakiś człowiek posiada sto owiec i zbłądzi jedna z nich, czy nie zostawi w górach dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie szukać zbłąkanej?
13A jeśli uda mu się ją znaleźć, zapewniam was, cieszy się z niej bardziej niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie zbłądziły.[#Ez 34:15-16]
14Tak też nie jest wolą waszego Ojca w niebie, aby zginął jeden z tych małych.[#Ez 18:23; J 6:39; 17:12]
15Jeśli twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź upomnij go sam na sam; jeśli cię posłucha, pozyskałeś swego brata.[#Łk 17:3; #18:15 , εἰς σὲ, W (IV/V); brak w: א B (IV), ; Mt 18:11.; #Kpł 19:17; Ga 6:1; Jk 5:19-20; #18:15 , μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου, l. .]
16Jeśli zaś nie posłucha, weź z sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na świadectwie dwóch lub trzech świadków była oparta każda sprawa.[#18:16 , ἐπὶ στόματος, idiom: .; #Lb 35:30; Pwt 17:6; 19:15; J 8:17; 2Kor 13:1; 1Tm 5:19; Hbr 10:28]
17Jeśli zaś ich zlekceważy, powiedz zgromadzeniu; a jeśli i zgromadzenie zlekceważy, niech ci będzie jak poganin i celnik.[#Mt 16:18; #Mt 9:10; Rz 16:17; 1Kor 5:11, 13]
18Zapewniam was, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie; i cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.[#Mt 16:19; J 20:23]
19Znów zapewniam was, że jeśli dwaj z was na ziemi zgodzą się co do wszelkiej sprawy, o którą chcieliby poprosić, stanie się im ze strony mojego Ojca w niebie.[#Mt 7:7; 21:22; J 15:7; 16:23; Jk 1:5; 4:3; 1J 3:22; 5:14-15]
20Gdzie bowiem są dwaj lub trzej zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.[#Mt 28:20]
21Wtedy podszedł Piotr i zapytał Go: Panie, ile razy mam odpuścić mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciw mnie? Czy aż siedmiokrotnie?[#Mt 6:14; Łk 6:37; Kol 3:13; #Mt 18:15; #Rdz 4:24; Łk 17:4; #18:21 Żydzi przebaczali trzy razy (Am 1:6).]
22Jezus na to: Nie mówię ci, że aż siedmiokrotnie, lecz aż siedemdziesięciokrotnie siedem.[#18:22 , ἑβδομηκοντάκις ἑπτά, tłum. też: .]
23Dlatego Królestwo Niebios przypomina pewnego człowieka, króla, który postanowił sprawdzić rozliczenia ze swoimi sługami.[#Mt 13:47; 19:14; #18:23 , συνᾶραι λόγον, latynizm (Mt 18:23).; #Mt 25:19]
24Gdy zaś zaczął sprawdzać, przyprowadzono mu jednego dłużnika, winnego dziesięć tysięcy talentów.[#18:24 Tj. 500.000 kg; roczne podatki na rzecz władz z obszaru Judei, Idumei i Samarii wynosiły 600 talentów, podatki Galilei i Perei 200 (Mt 18:24). W tekście jest zatem mowa o ogromnej sumie, równej niemal trzynastoletnim podatkom ze wszystkich wymienionych wyżej obszarów, lub sumie równej 60 milionom denarów. Za te pieniądze można by wynajmować do pracy16,5 tysiąca robotników przez okres dziesięciu lat.]
25A ponieważ nie miał [z czego] oddać, pan polecił, aby został sprzedany wraz z żoną i dziećmi, i wszystkim, co ma – i by zostało oddane.[#Łk 7:42; #Kpł 25:39; 2Krl 4:1; Ne 5:5, 8]
26Upadł więc sługa, kłaniając mu się i mówiąc: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
27Wtedy pan zlitował się nad tym sługą, uwolnił go i odpuścił mu dług.[#18:27 , ἀπέλυσεν: użycie ἀπολύω, zob. Mt 18:27.]
28Gdy zaś sługa ten wyszedł, znalazł jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto denarów; złapał go i zaczął go dusić, mówiąc: Oddaj, skoro jesteś coś winien.[#18:28 Tj. 600 g, równoważność 3 miesięcy pracy; zob. Mt 18:28; 20:1-16.]
29Upadł więc jego współsługa i prosił go, mówiąc: Okaż mi cierpliwość, a oddam ci.
30On jednak nie chciał, lecz odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda, co dłużne.
31Gdy więc jego współsłudzy zobaczyli, co zaszło, bardzo się zasmucili, po czym poszli i donieśli swemu panu o wszystkim, co się stało.
32Wtedy jego pan przywołał go i mówi mu: Niegodziwy sługo! Cały tamten dług odpuściłem ci, dlatego że mnie prosiłeś.[#Mt 25:26]
33Czy i ty nie powinieneś zmiłować się nad swoim współsługą, jak i ja zmiłowałem się nad tobą?[#Mt 6:12; Ef 4:32; Kol 3:13; Jk 2:13]
34I pan, rozgniewany, wydał go śledczym [więziennym], dopóki nie odda wszystkiego, co dłużne.[#Mt 5:26; 18:30; #18:34 Do spłaty długu miała motywować kara (Mt 18:34).]
35Podobnie mój Ojciec niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie, każdy z serca, swojemu bratu.[#Mt 5:8; 15:19; Rz 6:17; 1P 1:22; #Mt 6:14-15; Mk 11:26]