The chat will start when you send the first message.
1I odpowiadając, Jezus znów przemówił do nich w przypowieściach:[#Mt 13:34]
2Podobne jest Królestwo Niebios do pewnego człowieka, króla, który przygotował wesele swojemu synowi.[#Mt 20:1; 23:13; #22:2 Wesele, , mogło trwać kilka dni (Sdz 14:17; zob. też Rdz 29:22; Est 9:22).; #Iz 25:6; Obj 19:9]
3I posłał swoje sługi, aby zwołać zaproszonych na wesele, ale nie chcieli przyjść.[#Mt 21:34; #22:3 Zwyczajem było zwoływać : Est 5:8; 6:14 (Mt 22:3).]
4Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto mój obiad mam gotowy, moje cielce i tuczne [cielęta] ofiarowane – i wszystko jest gotowe; przyjdźcie na wesele.[#22:4 , σιτιστά, młode okazy karmione ziarnem.]
5Oni jednak, nie dbając o to, odeszli, ten na swoje pole, tamten do swojego handlu,
6a pozostali schwytali jego sługi, znieważyli i pozabijali.[#Mt 23:35-36; Dz 14:5]
7Król zaś, rozgniewany, posłał swoje wojsko, wygubił tych morderców, a ich miasto spalił.[#Jr 25:9; Mt 21:41; 24:2]
8Następnie mówi swoim sługom: Wesele wprawdzie gotowe, ale zaproszeni nie byli godni.[#Dz 13:46]
9Idźcie więc na rozstaje dróg i tylu, ilu spotkacie, zwołajcie na wesele.[#Mt 21:43]
10Słudzy ci zatem wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, tak złych, jak i dobrych, i wesele zapełniło się siedzącymi.[#Mt 13:47; #22:10 Tj. .]
11A gdy wszedł król, aby przyjrzeć się siedzącym, zobaczył tam człowieka nie ubranego w szatę weselną.[#Obj 19:8]
12I pyta go: Kolego, jak tu wszedłeś, nie mając szaty weselnej? A on oniemiał.
13Wtedy król zwrócił się do posługujących: Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.[#Mt 8:12; 25:30; #22:13 Mt 8:12; lub: w ciemność, na zewnątrz .]
14Bo wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.[#Rz 8:28, 30; 1Kor 1:24, 26; Ef 1:18; 4:1, 4; Obj 17:14]
15Wtedy faryzeusze poszli i powzięli plan, jak by Go usidlić w słowie.[#Mt 26:4; 27:1; #Łk 11:54; J 8:6]
16I posłali do Niego swoich uczniów wraz z herodianami i [ci] powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej nauczasz w prawdzie, i na nikim Ci nie zależy, bo nie masz względu na osobę.[#Mk 3:6; #22:16 Herodianie: zwolennicy dynastii Heroda Antypasa.; #Pwt 1:17; 16:19; #22:16 […] , οὐ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων, idiom: .]
17Powiedz nam więc, jak uważasz? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie?[#Mt 17:25-27; Łk 23:2; J 19:12; #22:17 Chodziło o podatek pogłówny płacony na rzecz Rzymu.]
18A Jezus, gdy rozpoznał ich niegodziwość, odpowiedział: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy?[#Mt 16:1; 19:3; 22:35; J 8:6]
19Pokażcie mi monetę podatkową. Oni zaś przynieśli mu denara.
20Pyta ich: Czyj to wizerunek i napis?
21Mówią Mu: Cesarza. Wtedy mówi im: Oddawajcie więc co cesarskie, cesarzowi, a co Boże – Bogu.[#22:21 Była to moneta rzymska, ze względu na wizerunek. Wcześniej Herodowie unikali monet z wizerunkami ze względu na niechęć Żydów do wizerunków. Wizerunki na monetach wprowadził tetrarcha Filip, a potem Herod Agryppa I. Moneta, o której mowa, mogła być bita w Rzymie. Jeśli tak, to nosiła wizerunek oraz napis Tyberiusza (Mt 22:21).; #Rz 13:7]
22A gdy to usłyszeli, zdziwili się, po czym opuścili Go i odeszli.[#Mk 12:12]
23Tego dnia podeszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go:[#Dz 4:1-2; 23:6-8; 1Kor 15:12]
24Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli ktoś umrze, nie mając dziecka, jego brat pojmie jego żonę i wzbudzi potomstwo swojemu bratu.[#22:24 , τέκνα, ozn. też i tak jest tłum. w wielu kontekstach (np. Mt 21:28); w Pwt 25:5 .; #22:24 Tj. , σπέρμα, pod. w. 25.; #Rdz 38:8; Pwt 25:5; #22:24 Pwt 25:5-6, chodzi o małżeństwa lewirackie, zob. Rt 4:1-12. Tu: wolny cytat za G.]
25Otóż było u nas siedmiu braci; pierwszy ożenił się i zmarł, a ponieważ nie miał potomka, zostawił swoją żonę swojemu bratu.
26Podobnie i drugi, i trzeci – aż do siódmego.
27Po wszystkich zaś zmarła ta kobieta.
28Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Bo wszyscy ją mieli.
29A Jezus odpowiedział im: Błądzicie, gdyż nie znacie Pism ani mocy Boga.[#J 20:9]
30Przy zmartwychwstaniu bowiem ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie.
31A co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co wam zostało powiedziane przez Boga, mówiącego:[#Mt 12:3]
32Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba ? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.[#Wj 3:6, 15-16; Dz 7:32]
33A tłumy, gdy tego słuchały, były zdumione Jego nauką.[#Mt 7:28; 13:54; Mk 11:18]
34Faryzeusze zaś, gdy usłyszeli, że uciszył saduceuszów, zeszli się razem.
35A jeden z nich, znawca Prawa, wystawiając Go na próbę, zapytał:[#Łk 7:30; 10:25; 11:46, 52; 14:3; #Mt 22:18]
36Nauczycielu, które przykazanie jest największe w Prawie?[#22:36 Tj. , μεγάλη, pod. w. 38.; #22:36 Być może ten znawca chciał wiedzieć, które przykazanie jest pierwsze (Mk 12:28) według Jezusa. Znawcy Prawa utrzymywali, że w Prawie mamy 248 nakazów, tyle, ile członków ludzkiego ciała, oraz 365 zakazów, tyle, ile dni w roku – razem 613, czyli tyle, ile liter w Dekalogu (Mt 22:36).]
37A On mu odpowiedział: Będziesz kochał Pana, Boga swego, całym swoim sercem i całą swoją duszą, i całą swoją myślą .[#Pwt 6:5; 10:12; 30:6; Joz 22:5]
38To jest największe i pierwsze przykazanie.
39Drugie zaś, podobne temu, to: Będziesz kochał swojego bliźniego tak, jak samego siebie .[#Kpł 19:18; Mt 5:43; 19:19; Rz 13:8-9; Ga 5:14; Jk 2:8; 1J 4:21]
40Na tych dwóch przykazaniach zawisa całe Prawo i prorocy.[#Mt 7:12; Rz 13:10]
41A gdy zeszli się faryzeusze, Jezus ich zapytał:
42Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli: Dawida.[#Mt 21:15; Mk 10:47]
43Zapytał ich: Jak to zatem jest, że Dawid w Duchu nazywa go Panem, gdy mówi:[#2Sm 23:2; Obj 1:10]
44Powiedział Pan mojemu Panu:
Siedź po mojej prawicy,
aż położę Twoich nieprzyjaciół
pod Twoje stopy.
45Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, jak może być [On] Jego synem?
46I nikt nie był w stanie odpowiedzieć Mu ani słowem. Nikt też od tego dnia nie ośmielił się już Go pytać.[#Mk 12:34; Łk 14:6; 20:40]