Liczb 10

Srebrne trąby

¹I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

²Zrób sobie dwie srebrne trąby. Zrobisz je jako dzieło kute. Będą ci [służyły] do zwoływania zgromadzenia i do [wydawania znaku] do zwijania obozów.[#10:2 , חֲצֹצְרוֹת, Lb 10:1.; #10:2 Tj. zrobione one były ze sztaby srebra sklepanej na blachę i zwiniętej w trąbkę.]

³Gdy zadmą na nich [obu], zejdzie się do ciebie, u wejścia do namiotu spotkania, całe zgromadzenie.

⁴A gdy zadmą na jednej, zejdą się do ciebie książęta, naczelnicy tysięcy Izraela.

⁵Gdy wydacie dźwięk urywany, wyruszą obozy rozłożone po stronie wschodniej.[#10:5 , תְּרוּעָה, lub: jak do boju, jak na alarm .]

⁶Gdy powtórnie wydacie dźwięk urywany, wyruszą obozy rozłożone po stronie południowej.

Dźwięk urywany będzie [znakiem] ich wymarszu.

⁷A gdy będą zwoływać społeczność, zadmą, lecz nie będzie to dźwięk urywany.[#10:7 G dod. informację o wyruszeniu plemion obozujących po pozostałych stronach.]

⁸W trąby dąć będą synowie Aarona, kapłani. Będzie to wieczysta ustawa dla was i dla waszych [przyszłych] pokoleń.

⁹A gdy w waszej ziemi będziecie wyruszać na wojnę przeciw nieprzyjacielowi, który na was nastaje, wydacie z trąb dźwięk urywany i przypomnicie się przed obliczem JHWH , waszego Boga, i zostaniecie wyratowani od waszych wrogów.

¹⁰Natomiast w dniu waszej radości i w wasze oznaczone święta, i podczas nowiów waszych miesięcy zadmiecie w trąby przy waszych ofiarach całopalnych i przy rzeźnych ofiarach pokoju; zabrzmią one dla przypomnienia was przed obliczem waszego Boga – Ja, JHWH , jestem waszym Bogiem.[#10:10 , שִׂמְחַתְכֶם, lub: waszych radosnych uroczystości .]

Wyruszenie obozu

¹¹I stało się w drugim roku, w drugim miesiącu, dwudziestego dnia tego miesiąca, że wzniósł się obłok znad przybytku Świadectwa[#10:11 PS dod. dłuższy fragment paralelny do Pwt 1:6-8.]

¹²i synowie Izraela wyruszyli w swój pochód z pustyni Synaj, a obłok zatrzymał się na pustyni Paran.[#10:12 Być może obszar na od Kadesz-Barnea, zob. Rdz 33:2; Pwt 33:2; 1Krl 11:18; Ha 3:3.]

¹³Wyruszyli wtedy po raz pierwszy zgodnie z poleceniem JHWH , przekazanym za pośrednictwem Mojżesza.

¹⁴Najpierw wyruszył sztandar obozu synów Judy ze swoimi zastępami, a na czele jego zastępu [szedł] Nachszon, syn Aminadaba.[#10:14 Lub: swego.]

¹⁵Na czele zastępu plemienia synów Issachara [szedł] Netanael, syn Suara.

¹⁶Na czele zastępu plemienia synów Zebulona [szedł] Eliab, syn Chelona.

¹⁷A gdy złożono przybytek, wyruszyli synowie Gerszona i synowie Merariego, niosący przybytek.

¹⁸Następnie wyruszył sztandar obozu synów Rubena ze swoimi zastępami, a na czele jego zastępu [szedł] Elisur, syn Szedeura.

¹⁹Na czele zastępu plemienia synów Symeona [szedł] Szelumiel, syn Suriszadaja.

²⁰Na czele zastępu plemienia synów Gada [szedł] Eliasaf, syn Deuela.[#10:20 Wg G: , gr. Ραγουηλ.]

²¹Następnie wyruszyli Kehatyci, niosący [wyposażenie miejsca] świętego. Do czasu ich przyjścia, przybytek miał być rozstawiony.

²²Potem wyruszył sztandar obozu synów Efraima ze swoimi zastępami, a na czele jego zastępu [szedł] Eliszama, syn Amichuda.

²³Na czele zastępu plemienia synów Manassesa [szedł] Gamliel, syn Pedasura.

²⁴Na czele zastępu plemienia synów Beniamina [szedł] Abidan, syn Gidoniego.

²⁵Następnie, jako straż tylna dla wszystkich obozów, wyruszył sztandar obozu synów Dana ze swoimi zastępami, a na czele jego zastępu [szedł] Achiezer, syn Amiszadaja.[#10:25 , מְאַסֵּף.]

²⁶Na czele zastępu plemienia synów Aszera [szedł] Pagiel, syn Okrana.

²⁷Na czele zastępu plemienia synów Naftalego [szedł] Achira, syn Enana.

²⁸Takie były porządki podróży synów Izraela według ich zastępów i [tak] się przemieszczali.

Umowa z Chobabem

²⁹Wtedy Mojżesz powiedział do Chobaba, syna Reguela, Midianity, teścia Mojżesza: Wyruszamy do miejsca, o którym JHWH powiedział: Dam je wam. Chodź z nami, a będziemy czynić ci dobrze, gdyż JHWH obiecał, że dobrze powiedzie się Izraelowi.[#Wj 2:18; 3:1; 18:1-2; Sdz 1:16; 4:11; #10:29 W kwestii identyfikacji Chobaba, zob. Lb 10:29.]

³⁰Lecz on mu odpowiedział: Nie pójdę, ale wrócę do mojej ziemi i do moich krewnych.

³¹Wtedy Mojżesz powiedział: Nie opuszczaj nas, proszę, gdyż wiesz, gdzie moglibyśmy obozować na pustyni i możesz nam być przewodnikiem.[#10:31 , וְהָיִיתָ לָּנוּ לְעֵינָיִם, idiom: . Wg G: , καὶ ἔσῃ ἐν ἡμῖν πρεσβύτης.]

³²Jeśli pójdziesz z nami, to tym dobrem, którym JHWH będzie nas darzył, [my] darzyć będziemy ciebie.

Wymarsz

³³Wyruszyli zatem od góry JHWH w drogę [długości] trzech dni, a skrzynia Przymierza JHWH odbywała przed nimi drogę [długości] trzech dni, aby upatrzyć dla nich miejsce odpoczynku.

³⁴Obłok JHWH też był nad nimi codziennie, gdy wyruszali z obozu.[#10:34 W G w. 34 umieszczony jest po w. 36.]

³⁵A gdy skrzynia wyruszała, Mojżesz mawiał:

Powstań, JHWH ,

a rozproszą się Twoi wrogowie

i rozpierzchną się przed Twoim

obliczem

ci, którzy Cię nienawidzą.

³⁶Przy jej zatrzymaniu się mawiał:

Wróć, JHWH , do niezliczonych tysięcy Izraela!