Sala dhidi ya udhalimu

¹Ee Mwenyezi-Mungu, mbona wasimama mbali?

Kwa nini wajificha wakati tumo taabuni?

²Kwa kiburi waovu wanawatesa maskini;

njama zao ziwanase wao wenyewe.

³Mwovu hujisifia tamaa zake mbaya,

mtu wa tamaa hulaani na kumkataa Mwenyezi-Mungu.

⁴Katika majivuno yake husema: “Mungu hatagundua.”

Mawazo yake yote ni: “Hakuna Mungu.”

⁵Njia za mwovu hufanikiwa daima;

kwake hukumu zako ziko mbali na mawazo yake,

na huwadharau maadui zake wote.

⁶Huwaza moyoni: “Sitakuwa na wasiwasi;

sitapatwa na dhiki maishani.”

⁷Kinywa chake kimejaa laana, udanganyifu na dhuluma;

mwepesi kusema maneno ya kuchukiza na maovu.

⁸Hujificha vijijini huku anaotea,

amuue kwa siri mtu asiye na hatia.

Yuko macho kumvizia mnyonge;

⁹huotea mafichoni mwake kama simba.

Huvizia apate kuwakamata maskini;

huwanasa kwa mtego wake na kuwachukua.

¹⁰Mnyonge huvamiwa na kuangushwa chini;

huangushwa kwa ukatili wa mtu mwovu.

¹¹Mwovu huwaza moyoni mwake: “Mungu amesahau;

ameficha uso wake, haoni kitu!”

¹²Inuka, ee Mwenyezi-Mungu, uwaadhibu;

usiwasahau wanaodhulumiwa.

¹³Ee Mungu, kwa nini mwovu anakudharau,

na kusema ati hutamfanya awajibike?

¹⁴Lakini wewe wawaona wenye dhiki na shida;

nawe daima uko tayari kuwasaidia.

Mnyonge anakutegemea wewe, ee Mungu,

wewe umekuwa daima msaada wa yatima.

¹⁵Uzivunje nguvu za mtu mwovu;

ukomeshe uovu wake wote, usiwepo tena.

¹⁶Mwenyezi-Mungu ni mfalme milele na milele!

Mataifa yasiyomjua yatatoweka nchini mwake.

¹⁷Ee Mwenyezi-Mungu, wapokea dua za mnyonge;

wampa moyo na kumtegea sikio.

¹⁸Utawatendea haki yatima na wanaodhulumiwa,

binadamu aliye udongo asiweze tena kuleta hofu.