SEFANIAS 3

Ang Kasamaan at Katubusan ng Israel

¹Kahabag-habag siya na marumi, nadungisan at mapang-aping lunsod!

²Siya'y hindi nakinig sa tinig ninuman;

siya'y hindi tumanggap ng pagtutuwid.

Siya'y hindi nagtiwala sa Panginoon ;

siya'y hindi lumapit sa kanyang Diyos.

³Ang mga pinunong kasama

niya ay mga leong umuungal;

ang mga hukom niya ay mga asong ligaw sa gabi;

sila'y walang inilalabi hanggang sa kinaumagahan.

⁴Ang kanyang mga propeta ay walang kabuluhan at mga taksil;

nilapastangan ng kanyang mga pari ang bagay na banal,

sila'y nagsigawa ng karahasan sa kautusan.

⁵Ang Panginoon sa gitna niya ay matuwid;

siya'y hindi gumagawa ng mali;

tuwing umaga'y kanyang ipinapakita ang kanyang katarungan,

siya'y hindi nagkukulang bawat madaling-araw;

ngunit walang kahihiyan ang di-matuwid.

⁶“Ako'y nag-alis ng mga bansa;

ang kanilang mga kuta ay sira.

Aking winasak ang kanilang mga lansangan,

na anupa't walang dumaraan sa mga iyon;

ang kanilang mga lunsod ay giba, kaya't walang tao,

walang naninirahan.

⁷Aking sinabi, ‘Tiyak na ikaw ay matatakot sa akin,

siya'y tatanggap ng pagtutuwid;

sa gayo'y ang kanyang tahanan ay hindi mahihiwalay

ayon sa aking itinakda sa kanya.’

Ngunit sila'y lalong naging masigasig

na pasamain ang lahat nilang mga gawa.”

⁸“Kaya't hintayin ninyo ako,” sabi ng Panginoon ,

“sa araw na ako'y bumangon bilang saksi.

Sapagkat ang aking pasiya ay tipunin ang mga bansa,

upang aking matipon ang mga kaharian,

upang maibuhos ko sa kanila ang aking galit,

lahat ng init ng aking galit;

sapagkat ang buong lupa ay tutupukin,

ng apoy ng aking naninibughong poot.

⁹“Oo, sa panahong iyon ay babaguhin ko ang pananalita ng mga tao,

upang maging dalisay na pananalita,

upang silang lahat ay makatawag sa pangalan ng Panginoon ;

at paglingkuran siya na may pagkakaisa.

¹⁰Mula sa kabila ng mga ilog ng Etiopia,

ang mga sumasamba sa akin,

ang anak na babae na aking pinapangalat,

ay magdadala ng handog sa akin.

¹¹“Sa araw na iyon ay hindi ka mapapahiya

ng dahil sa mga gawa,

na iyong ipinaghimagsik laban sa akin;

sapagkat kung magkagayon aking aalisin sa gitna mo

ang iyong mga taong nagsasayang may pagmamataas,

at hindi ka na magmamalaki pa

sa aking banal na bundok.

¹²Sapagkat aking iiwan sa gitna mo

ang isang mapagpakumbaba at maamong bayan.

Sila'y manganganlong sa pangalan ng Panginoon ,

¹³Ang mga nalabi sa Israel[#Apoc. 14:5]

ay hindi gagawa ng kasamaan,

ni magsasalita man ng mga kasinungalingan;

ni matatagpuan man

ang isang mandarayang dila sa kanilang bibig.

sapagkat sila'y manginginain at hihiga,

at walang tatakot sa kanila.”

Isang Awit ng Kagalakan

¹⁴Umawit ka nang malakas, O anak na babae ng Zion;

Sumigaw ka, O Israel!

Ikaw ay matuwa at magalak nang buong puso,

O anak na babae ng Jerusalem!

¹⁵Inalis ng Panginoon ang mga hatol laban sa iyo,

kanyang iwinaksi ang iyong mga kaaway.

Ang Hari ng Israel, ang Panginoon , ay nasa gitna mo;

hindi ka na matatakot pa sa kasamaan.

¹⁶Sa araw na iyon ay sasabihin sa Jerusalem;

“Huwag kang matakot;

O Zion, huwag manghina ang iyong mga kamay.

¹⁷Ang Panginoon mong Diyos ay nasa gitna mo,

isang mandirigma na nagbibigay ng tagumpay;

siya'y magagalak sa iyo na may kagalakan;

siya'y tatahimik sa kanyang pag-ibig;

siya'y magagalak sa iyo na may malakas na awitan,

¹⁸aking pipisanin ang namamanglaw dahil sa

takdang kapistahan.

“Sila'y nagmula sa iyo, aalisin ang kakutyaan sa kanya.

¹⁹Narito, sa panahong iyon ay aking parurusahan ang lahat ng mga umaapi sa iyo.

At aking ililigtas ang pilay at titipunin ang pinalayas;

at aking papalitan ng kapurihan ang kanilang kahihiyan,

at kabantugan sa buong daigdig.

²⁰Sa panahong iyon kayo'y aking ipapasok,

sa panahon na kayo'y aking tinitipon;

oo, aking gagawin kayong bantog at pinupuri

ng lahat ng mga bayan sa daigdig,

kapag ibinalik ko ang inyong mga kapalaran

sa harapan ng inyong paningin,” sabi ng Panginoon .