1Tatlong araw matapos dumating si Festo sa Cesarea, pumunta siya sa Jerusalem.
2Lumapit sa kanya ang mga namamahalang pari at mga pinuno ng mga Hudyo para iharap ang kanilang paratang laban kay Pablo.
3At hiniling nila kay Festo bilang pabor, na ipadala niya si Pablo sa Jerusalem. Ngunit balak pala nilang tambangan si Pablo sa daan at patayin.
4Sumagot si Festo, “Nakabilanggo sa Cesarea si Pablo at babalik ako roon sa lalong madaling panahon.
5Kaya pasamahin ninyo sa akin ang ilan sa inyong mga pinuno at doon ninyo siya akusahan kung may nagawa siyang masama.”
6Mahigit isang linggong nanatili si Festo sa Jerusalem, at pagkatapos, bumalik siya sa Cesarea. Kinabukasan, umupo siya sa hukuman at iniutos na dalhin sa kanya si Pablo.
7Pagpasok ni Pablo, pinaligiran agad siya ng mga pinuno ng mga Hudyo na galing sa Jerusalem, at inakusahan siya ng mabibigat na kasalanan, ngunit hindi naman nila ito kayang patunayan.
8Ipinagtanggol ni Pablo ang kanyang sarili. Sinabi niya, “Wala akong nagawang kasalanan laban sa Kautusan ng mga Hudyo, sa Templo, o kayaʼy sa Emperador ng Roma.”[#25:8 : Sa literal, Cesar.]
9Dahil nais ni Festo na magustuhan siya ng mga Hudyo, tinanong niya si Pablo, “Gusto mo bang pumunta sa Jerusalem, para doon kita litisin tungkol sa mga paratang na ito?”
10Sumagot si Pablo, “Nandito na ako sa korte ng Emperador, kaya dito nʼyo ako dapat litisin. Wala akong nagawang kasalanan sa mga Hudyo at alam naman ninyo ʼyan.
11Kung totoong lumabag ako sa kautusan at dapat akong parusahan ng kamatayan, tatanggapin ko ang hatol sa akin. Ngunit kung walang katotohanan ang kanilang akusasyon sa akin, hindi ako dapat ipagkatiwala sa kanila. Aapela ako Emperador ng Roma!”
12Nakipag-usap agad si Festo sa mga miyembro ng kanyang korte, at pagkatapos ay sinabi niya kay Pablo, “Dahil gusto mong umapela sa Emperador, ipapadala kita sa kanya.”
13Pagkalipas ng ilang araw, dumating sa Cesarea si Haring Agripa at ang kanyang kapatid na si Bernice dahil gusto nilang magbigay-galang kay Festo.[#25:13 : Siya si Herodes Agripa II, ang anak ni Haring Herodes na makikita sa 12:1.]
14Sa kanilang pananatili doon ng ilang araw, isinalaysay ni Festo sa hari ang kaso ni Pablo. Sinabi niya, “May bilanggong iniwan dito si Felix.
15Noong pumunta ako sa Jerusalem, inakusahan ang taong ito ng mga namamahalang pari at ng mga pinuno ng mga Hudyo. Hiniling nila sa akin na hatulan ko siya.”
16“Sinabi ko sa kanila na hindi kaugaliang Romano na parusahan ang kahit sino na hindi humaharap sa mga nag-aakusa sa kanya, at hindi pa nabibigyan ng pagkakataon na masagot ang mga akusasyon laban sa kanya.
17Kaya nang sumáma sila sa akin pabalik dito, hindi na ako nag-aksaya ng panahon. Kinabukasan din ay umupo ako sa hukuman at iniutos kong dalhin sa akin ang taong ito.
18Ngunit ang mga paratang sa kanya ay hindi naman talaga mabibigat gaya ng inaasahan ko.
19Sa halip, ang mga bagay na pinagtatalunan nila ay tungkol lang sa relihiyon nila at sa isang taong ang pangalan ay Hesus. Patay na ang taong ito, ngunit iginiit ni Pablo na buháy siya.
20Hindi ko alam kung anoʼng gagawin sa kasong ito, kaya tinanong ko si Pablo kung gusto niyang pumunta sa Jerusalem para doon mismo litisin ang kaso.
21Ngunit sinabi ni Pablo na lalapit na lang siya sa Emperador upang siya na mismo ang magpasya. Kaya nag-utos ako na bantayan siya hanggang maipadala ko siya sa Emperador.”
22Sinabi ni Agripa kay Festo, “Gusto kong mapakinggan ang taong ito.”
“Sige, bukas mapapakinggan mo siya,” sagot ni Festo.
23Kinabukasan, marangyang parada ang pagdating sa korte nina Agripa at Bernice. Maraming opisyal ng mga sundalo at mga kilalang tao sa lungsod ang sumáma sa kanila. Pagkatapos, nag-utos si Festo na dalhin doon si Pablo.
24Sinabi ni Festo, “Haring Agripa at kayong lahat na naririto ngayon, narito ang taong pinapahatulan sa akin ng mga Hudyo rito sa Cesarea at sa Jerusalem. Isinisigaw nila na ang taong ito ay walang karapatang mabuhay.
25Ngunit wala naman akong nakitang dahilan upang parusahan siya ng kamatayan. At dahil nais niyang lumapit sa Emperador, nagpasya akong ipadala siya sa Roma.
26Subalit wala akong maisulat sa Emperador na malinaw na paratang tungkol sa taong ito. Kaya iniharap ko siya sa inyong lahat, at lalong-lalo na sa inyo Haring Agripa, upang pagkatapos ng pag-iimbestiga natin sa kanya ay mayroon na akong maisusulat.
27Sapagkat hindi ko maaaring ipadala sa Emperador ang isang bilanggo nang walang malinaw na paratang laban sa kanya.”