Ezekiel 11

Ang Parusa ng Diyos sa Jerusalem

¹Pagkatapos, dinala ako ng Espiritu sa Templo ng Panginoon , sa may pintuan na nakaharap sa silangan. May dalawampuʼt limang tao roon, dalawa sa kanila ay sina Jaazanias na anak ni Azur at Pelatia na anak ni Benaias na mga tagapamahala ng mga tao.

²Sinabi sa akin ng Panginoon , “Anak ng tao, sila ang mga taong nagpaplano at nagpapayo ng masama sa lungsod na ito.

³Sinasabi nila, ‘Hindi baʼt malapit na ang panahon upang magtayo ng mga bahay? Ang lungsod natin ay katulad ng kaldero at tayo naman ay parang mga karne sa loob nito.’

⁴Kaya anak ng tao, magpropesiya ka laban sa kanila.”

⁵Pagkatapos, nilukuban ako ng Espiritu ng Panginoon at inutusang sabihin ito: “Ito ang sinasabi ng Panginoon sa inyo mga mamamayan ng Israel: Alam ko kung ano ang sinasabi at iniisip ninyo.

⁶Marami kayong pinatay sa lungsod na ito at nagkalat ang mga bangkay sa lansangan.

⁷Kaya ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ang nagsasabi nito sa inyo: Ang lungsod na ito ay natulad sa kaldero, at ang mga bangkay na inyong kinalat sa lungsod ay ang nagsilbing karne. At kayo naman ay palalayasin ko sa lungsod na ito.

⁸Natatakot kayo sa digmaan pero ipapalasap ko ito sa inyo. Ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ang nagsasabi nito.[#11:8 : Sa literal, espada.]

⁹Palalayasin ko kayo sa lungsod na ito at ipapabihag sa mga dayuhan at uudyukan ko silang parusahan kayo.

¹⁰Mamamatay kayo sa digmaan at hahatulan ko kayo hanggang sa mga hangganan ng Israel at malalaman ninyong ako ang Panginoon .

¹¹Ang lungsod na itoʼy hindi magiging tulad ng kaldero para sa inyo, at kayoʼy hindi magiging tulad ng karne sa loob nito. Sapagkat hahatulan ko kayo hanggang sa hangganan ng Israel.

¹²At malalaman ninyo na ako ang Panginoon . Gagawin ko ito dahil hindi ninyo sinunod ang mga utos at tuntunin ko. Sa halip, sinunod ninyo ang tuntunin ng ibang bansa sa palibot ninyo.”

¹³Habang sinasabi ko ang ipinasasabi ng Diyos, namatay si Pelatia na anak ni Benaias. Nagpatirapa ako at sumigaw, “O Makapangyarihang Panginoon , uubusin ba ninyo ang lahat ng natitirang mga Israelita?”

¹⁴Sinabi sa akin ng Panginoon ,

¹⁵“Anak ng tao, ang mga natitira sa Jerusalem ay nagsabi ng ganito tungkol sa kapwa nila Israelitang binihag: ‘Malayo sila sa Panginoon , kaya sa atin na ibinigay ng Panginoon ang lupaing ito.’

¹⁶“Kaya sabihin mo sa mga kasamahan mong bihag na ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ay nagsasabi ‘Kahit ipinabihag ko kayo at ipinangalat sa ibaʼt ibang bansa, kasama nʼyo pa rin ako sa mga lugar na iyon.

¹⁷Kaya ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ay nagsasabing muli ko kayong titipunin mula sa mga bansa kung saan kayo nangalat at ibibigay kong muli sa inyo ang lupain ng Israel.

¹⁸At sa inyong pagbabalik, alisin ninyo ang lahat ng kasuklam-suklam na diyos-diyosan.

¹⁹Babaguhin ko ang inyong puso at pag-iisip nang hindi na kayo maging masuwayin kundi maging masunurin at tapat sa akin.

²⁰Tutuparin na ninyo ang mga utos koʼt mga tuntunin. Magiging mga mamamayan ko kayo at akoʼy magiging Diyos ninyo.

²¹Ngunit ang mga sumasamba sa mga kasuklam-suklam na diyos-diyosan ay parurusahan ko ayon sa mga ginawa nila. Ako, ang Makapangyarihang Panginoon , ang nagsasabi nito.’ ”

²²Pagkatapos, lumipad ang mga kerubin kasama ang mga gulong sa gilid nila at ang makapangyarihang presensya ng Diyos ng Israel ay nasa itaas nila.

²³At pumailanlang ang kaluwalhatian ng Panginoon mula sa lungsod at bumaba sa bundok, sa silangan ng lungsod.

²⁴Pagkatapos, nakita ko sa pangitaing ibinigay sa akin ng Espiritu ng Diyos, na ibinalik ako sa mga bihag doon sa Babilonia. Pagkatapos ay nawala ang pangitain.

²⁵At isinalaysay ko sa mga bihag ang lahat ng pangitain na ipinakita sa akin ng Panginoon .