1Kagalang-galang na Teofilo:
Marami na ang nagtangkang sumulat tungkol sa mga pangyayaring natupad sa kalagitnaan natin.
2Ang kanilang isinulat ay ayon sa itinuro sa amin ng mga taong nangaral ng salita ng Diyos at mismong saksi sa mga pangyayari mula pa noong una.
3Matapos kong suriing mabuti ang lahat ng ito mula sa umpisa, minabuti kong sumulat din ng isang maayos na salaysay para sa iyo,
4upang lubusan mong matiyak na totoo ang mga itinuro sa iyo.
5Noong si Herodes ang hari sa Judea, may isang pari na ang pangalan ay Zacarias na kabilang sa grupo ng mga pari na tinatawag na Grupo ni Abias. Ang asawa niya ay si Elisabet na kabilang din sa angkan ni Aaron.
6Silang dalawa ay kapwa matuwid sa harapan ng Diyos. Maingat nilang sinusunod ang lahat ng utos at mga tuntunin ng Panginoon.
7Wala silang anak dahil baog si Elisabet, at matanda na silang pareho.
8Isang araw, ang grupo ni Zacarias ang nakatalagang maglingkod sa Diyos bilang pari.
9At alinsunod sa kaugalian ng mga pari, nagpalabunutan sila, at si Zacarias ang nabunot. Kaya siya ang pumasok sa loob ng Templo ng Panginoon para magsunog ng insenso sa altar.
10Habang nagsusunog siya roon ng insenso, maraming tao ang nananalangin sa labas.
11Biglang nagpakita kay Zacarias ang isang anghel ng Panginoon. Nakatayo ang anghel sa bandang kanan ng altar na pinagsusunugan ng insenso.
12Nabagabag at natakot si Zacarias nang makita niya ang anghel.
13Ngunit sinabi sa kanya ng anghel, “Huwag kang matakot, Zacarias! Dininig ng Diyos ang panalangin mo. Magkakaanak ng isang lalaki ang asawa mong si Elisabet, at Juan ang ipapangalan mo sa kanya.
14Matutuwa kayo at magiging maligaya dahil sa kanya, at marami ang magagalak sa pagsilang niya,
15dahil magiging dakila siya sa mata ng Panginoon. Hindi siya dapat uminom ng alak o anumang inuming nakakalasing. Sa sinapupunan pa lang ng kanyang ina ay mapupuspos na siya ng Banal na Espiritu.
16Dahil sa kanya, maraming Israelita ang magbabalik-loob sa Panginoon na kanilang Diyos.
17Mauuna siya sa Panginoon para ihanda ang mga tao sa pagdating ng Panginoon. Gagawin niya ito sa tulong ng Espiritu at sa pamamagitan ng kapangyarihang katulad ng kay Elias noon. Tuturuan niya ang mga magulang na mahalin ang kanilang mga anak, at ang mga sumusuway sa Diyos na tanggapin ang karunungan ng mga matuwid.”[#1:17 : Sa literal, ama.]
18Sinabi ni Zacarias sa anghel, “Paano po mangyayari ang mga sinabi nʼyo? Matanda na ako, at ganoon din ang asawa ko.”
19Sumagot ang anghel, “Ako si Gabriel na naglilingkod sa harapan ng Diyos. Siya ang nagsugo sa akin para sabihin sa iyo ang magandang balitang ito.
20Ngunit dahil hindi ka naniwala sa sinabi ko, magiging pipi ka. Hindi ka makakapagsalita hanggaʼt hindi natutupad ang sinabi ko sa iyo. Sapagkat tiyak na mangyayari ang sinabi ko pagdating ng panahong itinakda ng Diyos.”
21Samantala, hinihintay ng mga tao ang paglabas ni Zacarias. Nagtataka sila kung bakit nagtagal siya sa loob ng templo.
22Nang lumabas siya, hindi na siya makapagsalita at sumesenyas na lang siya. Kaya napagtanto nilang may nakita siyang pangitain sa loob ng templo. At mula noon ay naging pipi na siya.
23Nang matapos na ang panahon ng kanyang paglilingkod, umuwi na si Zacarias.
24Hindi nagtagal, nagdalantao si Elisabet, at sa loob ng limang buwan ay hindi siya lumabas ng bahay.
25Sinabi niya, “Napakabuti ng Panginoon. Ngayoʼy inalis niya ang kahihiyan ko sa harap ng mga tao.”
26Sa ikaanim na buwan ng pagbubuntis ni Elisabet, inutusan ng Diyos ang anghel na si Gabriel na pumunta sa bayan ng Nazaret sa lalawigan ng Galilea.
27Pinapunta siya sa isang birhen na ang pangalan ay Maria. Nakatakda nang ikasal si Maria kay Jose na mula sa lahi ni Haring David.[#1:27 : O dalaga.]
28Sinabi ni Gabriel, “Maria, magalak ka! Ikaw na pinagpala ng Diyos. Sumasaiyo ang Panginoon.”[#1:28 : Isang karaniwang paraan ng pagbati sa isang kaibigan.]
29Nabagabag si Maria sa sinabi ng anghel. Inisip niyang mabuti kung ano ang ibig sabihin noon.
30Kaya sinabi sa kanya ng anghel, “Huwag kang matakot, Maria, dahil pinagpala ka ng Diyos.
31Magdadalantao ka at magsisilang ng isang lalaki, at papangalanan mo siyang Hesus.
32Magiging dakila siya at tatawaging Anak ng Kataas-taasang Diyos. Ibibigay sa kanya ng Panginoong Diyos ang trono ng ninuno niyang si David.
33Maghahari siya sa mga lahi ni Jacob magpakailanman; ang kaharian niya ay walang katapusan.”
34Nagtanong si Maria sa anghel, “Paano po ito mangyayari gayong dalaga pa ako?”
35Sumagot ang anghel, “Sasaiyo ang Banal na Espiritu at lililiman ka ng kapangyarihan ng Kataas-taasang Diyos. Kaya ang banal na sanggol na ipapanganak mo ay tatawaging Anak ng Diyos.
36Maging ang kamag-anak mong si Elisabet ay buntis din sa kabila ng kanyang katandaan. Alam ng lahat na baog siya, pero anim na buwan na siyang buntis ngayon.
37Sapagkat walang imposible sa Diyos.”
38Sumagot si Maria, “Akoʼy lingkod ng Panginoon. Mangyari nawa sa akin ang mga sinabi ninyo.” At iniwan siya ng anghel.
39Hindi nagtagal, nag-ayos si Maria at dali-daling pumunta sa isang bayan sa kabundukan ng Judea.
40Pagdating niya sa bahay nina Zacarias, binati niya si Elisabet.
41Nang marinig ni Elisabet ang pagbati ni Maria, gumalaw ang sanggol sa kanyang sinapupunan, at napuspos siya ng Banal na Espiritu.
42Napasigaw siya sa tuwa, “Higit kang pinagpala sa lahat ng babae, at pinagpala rin niya ang magiging anak mo!
43Isang malaking karangalan na dalawin ako ng ina ng aking Panginoon.
44Nang marinig ko ang pagbati mo, gumalaw sa tuwa ang sanggol sa sinapupunan ko.
45Mapalad ka dahil naniwala kang matutupad ang sinabi sa iyo ng Panginoon.”
46At sinabi ni Maria,
“Buong puso kong pinupuri ang Panginoon,
47at nagagalak ang aking espiritu
sa Diyos na aking Tagapagligtas!
48Sapagkat inalala niya ako
na kanyang abang lingkod.
Mula ngayon ay ituturing akong mapalad
ng lahat ng henerasyon,
49dahil sa dakilang mga bagay
na ginawa sa akin ng Makapangyarihang Diyos.
Banal ang kanyang pangalan!
50Kinaaawaan niya ang mga taong may takot sa kanya
sa bawat henerasyon.
51Ipinakita niya ang dakila niyang mga gawa
sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.
Itinaboy niya ang mga taong
mataas ang tingin sa sarili.
52Ibinagsak niya ang mga hari
mula sa kanilang mga trono,
at iniangat niya ang mga aba.
53Binusog niya ng mabubuting bagay ang mga nagugutom,
ngunit pinaalis niya na walang dala ang mayayaman.
54-55Tinulungan niya ang Israel na kanyang lingkod.
Sapagkat hindi niya kinalimutan ang pangako niya
sa ating mga ninuno, kay Abraham at sa kanyang lahi,
na kaaawaan niya sila magpakailanman.”
56At nakitira si Maria kina Elisabet nang mga tatlong buwan bago siya umuwi.
57Dumating na ang oras ng panganganak ni Elisabet, at nagsilang siya ng isang lalaki.
58Nabalitaan ng mga kapitbahay at mga kamag-anak niya kung paano siya kinahabagan ng Panginoon, at nakigalak sila sa kanya.
59Nang walong araw na ang sanggol, dumalo ang mga kapitbahay at mga kamag-anak sa pagtutuli sa kanya. Zacarias sana ang ipapangalan nila sa bata dahil iyon din ang pangalan ng kanyang ama.
60Ngunit sinabi ni Elisabet, “Hindi! Juan ang ipapangalan sa kanya.”
61Sumagot ang mga tao, “Pero wala namang may ganyang pangalan sa pamilya ninyo.”
62Kaya tinanong nila ang ama sa pamamagitan ng senyas kung ano ang gusto niyang ipangalan sa sanggol.
63Sumenyas siya na bigyan siya ng masusulatan. Pagkatapos ay isinulat niya, “Juan ang ipapangalan sa kanya.” Nagtaka silang lahat.
64Noon din ay nakapagsalita na si Zacarias at nagpuri sa Diyos.
65Nangilabot ang lahat ng kapitbahay nila, at naging usap-usapan sa buong kabundukan ng Judea ang pangyayaring iyon.
66Ang lahat ng nakabalita ay nag-isip at nagtanong, “Magiging ano kaya ang batang ito kapag lumaki na siya?” Sapagkat malinaw na sumasakanya ang Panginoon.
67Napuspos ng Banal na Espiritu ang ama ni Juan na si Zacarias at kanyang ipinahayag:
68“Purihin ang Panginoong Diyos ng Israel!
Sapagkat inalala niya at tinubos ang kanyang bayan.
69Sinugo niya sa atin ang makapangyarihang Tagapagligtas
mula sa angkan ng lingkod niyang si David.
70Itoʼy ayon sa ipinangako niya noon pang unang panahon
sa pamamagitan ng kanyang mga banal na propeta.
71Ipinangako niya na ililigtas niya tayo sa ating mga kaaway
at sa lahat ng napopoot sa atin.
72Kaaawaan niya ang ating mga ninuno,
at tutuparin ang banal niyang kasunduan sa kanila
73na kanyang ipinangako sa ninuno nating si Abraham.
74Ililigtas niya tayo sa ating mga kaaway
upang makapaglingkod tayo sa kanya nang walang takot,
75at maging banal at matuwid sa kanyang paningin
habang tayo ay nabubuhay.”
76Sinabi naman ni Zacarias sa anak niya,
“Ikaw naman, anak,
ay tatawaging propeta ng Kataas-taasang Diyos,
dahil mauuna ka sa Panginoon
upang ihanda ang mga tao sa kanyang pagdating.
77Ituturo mo sa kanyang mga mamamayan
kung paano sila maliligtas
sa pamamagitan ng kapatawaran ng kanilang mga kasalanan,
78Dahil maawain at mapagmahal ang ating Diyos,
ipapadala niya mula sa itaas ang Tagapagligtas
tulad ng pagsikat ng araw,
79upang tanglawan ang mga taong nasa kadiliman at takot sa kamatayan.
At tayoʼy patnubayan sa daan ng kapayapaan.”
80Lumaki ang batang si Juan at lumakas sa espiritu. Nanirahan siya sa ilang hanggang sa araw na nagsimula siyang mangaral sa mga Israelita.[#1:80 : Ang ibig sabihin, “lumaki siyang buo ang loob, matapang, maayos ang pag-iisip at maganda ang pag-uugali.”]