Salmo 22

Salmo 22

¹Diyos ko, Diyos ko, bakit nʼyo ako pinabayaan?

Bakit kay layo nʼyo sa akin?

Dumadaing ako sa hirap,

ngunit hindi nʼyo pa rin

ako tinutulungan.

²Diyos ko, araw-gabiʼy

tumatawag ako sa inyo,

ngunit hindi nʼyo ako sinasagot,

kaya wala akong kapahingahan.

³Ngunit banal ka,

at nakaluklok ka

sa iyong trono,

at pinupuri ng mga Israelita.

⁴Ang aming mga ninuno

ay sa inyo nagtiwala,

at silaʼy inyong iniligtas.

⁵Tinulungan nʼyo sila

nang sila ay tumawag sa inyo.

Sila ay nagtiwala at hindi nabigo.

⁶Akoʼy hinahamak at hinihiya ng mga tao.

Sinasabi nila na para akong higad

at hindi tao.

⁷Bawat makakita sa akin

ay nangungutya, nang-aasar,

at iiling-iling na nagsasabi,

⁸“Hindi baʼt nagtitiwala ka sa Panginoon ,

bakit hindi ka niya iniligtas?

Hindi baʼt nalulugod siya sa iyo,

bakit hindi ka niya tinulungan?”

⁹Ngunit kayo ang naglabas sa akin

sa sinapupunan ng aking ina,

at tinuruan nʼyo akong magtiwala sa inyo

kahit noong akoʼy sanggol pa lamang.

¹⁰Mula sa aking pagsilang,

akoʼy nakadepende na sa inyo,

mula si sinapupunan,

ikaw ang aking Diyos.

¹¹Huwag po kayong maging malayo sa akin,

dahil ang kaguluhan ay malapit

nang dumating,

at walang ibang makakatulong sa akin.

¹²Napapaligiran ako ng maraming kaaway,

tulad nilaʼy mga mababangis na toro

mula sa Bashan.

¹³Para rin silang mga leong umaatungal

at nakanganga na handa akong lapain.

¹⁴Nawalan ako ng lakas

na parang tubig na ibinubuhos,

at ang aking mga buto

ay parang nalinsad lahat.

At nawalan ako ng lakas ng loob,

para akong nauupos na kandila.

¹⁵Ang aking kalakasan ay natuyo

na parang tigang na lupa,

at ang aking dila ay dumidikit

sa aking ngala-ngala.

O Panginoon , pinabayaan nʼyo ako sa lupa

na parang isang patay.

¹⁶Pinapalibutan ako ng mga masasama,

para silang mga asong nakapaligid sa akin.

At tinusok nila ang aking mga kamay at mga paa.

¹⁷Naglalabasan na ang lahat

ng aking mga buto,

ngunit akoʼy kanilang tinitingnan lamang.

¹⁸Ang aking mga damit

ay kanilang pinaghati-hatian,

nagpalabunutan sila para sa aking

panloob na kasuotan.

¹⁹Ngunit kayo, Panginoon ,

huwag po kayong maging malayo sa akin.

Kayo ang aking kalakasan;

magmadali kayo at akoʼy tulungan.

²⁰Iligtas nʼyo ang buhay ko

sa espada ng aking mga kaaway

na tulad ng mga pangil ng aso,

²¹Iligtas nʼyo ako sa mga kuko ng leon,

o sungay ng toro.

Sagutin nʼyo po ang aking dalangin.

²²Ikukuwento ko sa mga kababayan ko

ang lahat ng tungkol sa inyo.

At sa gitna ng kanilang pagtitipon,

kayo ay aking papupurihan.

²³Kayong may takot sa Panginoon ,

purihin ninyo siya!

Kayong mga lahi ni Jacob na siyang bayan ng Israel,

parangalan ninyo siya

at matakot kayo sa kanya!

²⁴Hindi niya binabalewala ang mga mahihirap.

Hindi niya sila tinatalikuran,

sa halip ay pinakikinggan pa niya

ang kanilang mga pagtawag.

²⁵Panginoon , sa inyo nagmumula

ang kasiglahan kong magpuri sa inyo

sa gitna ng buong sambayanan.

Sa gitna ng mga taong may takot sa inyo,

tutuparin ko ang aking mga pangako sa inyo.

²⁶Kakain ang mga dukha hanggang sa mabusog.

Pupurihin kayo ng mga lumalapit sa inyo.

Sanaʼy sumakanila ang mabuti

at mahabang buhay magpakailanman.

²⁷Panginoon , maaalala kayo ng tao

sa buong mundo,

at sila ay manunumbalik at sasamba sa inyo,

²⁸sapagkat kayo ang naghahari,

at namumuno sa lahat ng bansa.

²⁹Kaya magdiriwang at sasamba sa inyo

ang lahat ng mayayaman

sa buong mundo.

Luluhod sa inyo ang lahat ng mga mortal,

sila na babalik sa alikabok.

³⁰Ang susunod na salinlahi

ay maglilingkod sa inyo.

At tuturuan nila ang kanilang mga anak

ng tungkol sa inyo, Panginoon .

³¹Balang araw, silang hindi pa ipinapanganak

ay malalaman ang mga ginawa ninyo,

at maging ang pagliligtas nʼyo

sa inyong mga mamamayan.