Baruc 5

¹Jerusalem, hubarin mo na ang damit-panluksa[#Isa. 52:1; 61:3, 10; Pah. 21:2.]

at isuot mo ang walang hanggang kaluwalhatian ng Diyos.

²Ibalabal mo ang kanyang katuwiran

at iputong mo sa iyong ulo ang korona ng kaluwalhatian ng Diyos na walang hanggan.

³Itatanyag ka niya sa lahat ng dako.

⁴Tatawagin kang “Kapayapaang bunga ng katuwiran

at Kaluwalhatiang bunga ng pagiging maka-Diyos.”

⁵Jerusalem, tumayo ka at umakyat sa mataas na burol.

Tumingin ka sa silangan at tanawin mo

ang iyong mga anak na sa isang tawag lamang ng banal na Diyos ay natitipon mula sa silangan hanggang sa kanluran.

Nagagalak sila sapagkat hindi sila kinalimutan ng Diyos.

⁶Pilit silang inagaw sa iyo at kinaladkad palayo,

ngunit ngayo'y ibinabalik sa iyo

na sakay sa kaluwalhatiang wari'y nakaupo sa maharlikang trono.

⁷Iniutos ng Diyos na patagin ang matataas na bundok at walang hanggang burol,

at tambakan ang mga libis

upang panatag na makabalik ang bayang Israel na puspos ng kaluwalhatian ng Diyos.

⁸Sa utos niya'y lilitaw ang maraming mababangong punongkahoy

upang liliman ang Israel.

⁹Aakayin sila ng Diyos, at babalik silang masaya

na pangangalagaan ng kanyang habag at katuwiran,

at liligaya sa liwanag ng kanyang walang hanggang kaluwalhatian.